Sayın ziyaretçi, Muhabbet Fedâileri sitesine hoş geldiniz. Eğer buraya ilk ziyaretiniz ise lütfen yardım bölümünü okuyunuz. Böylece bu sitenin nasıl çalıştığı konusunda ayrıntılı bilgilere ulaşabilirsiniz. Eğer sitenin tüm olanaklarından faydalanmak istiyorsanız, kayıt yaptırmayı düşünmelisiniz. Bunun için kayıt formunu kullanabilir ya da bu bağlantıya giderek kayıt işlemi hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz. Eğer önceden kayıt yaptırdıysanız buradan giriş yapabilirsiniz.
30.09.2007, 17:21
Alıntı sahibi ""şahan""
ite ot, ata et atılmaz.. her zaman doğruyu söyle kabul ama her doğruyu söyleme mecburiyetin mi var.. herkes senin kadar hakperest mi veya herkes senin yetiştiğin ortamdamı yetişmiş ki kendi fikrini empozeye uğraşıyorsun.. söylediklerimin hepsinin arkasındayım. yönteminizi tasvib etmiyorum ve etik bulmuyorum
07.10.2007, 13:32
Konyalı, genç bir ımam Hatip talebesi Bediüzzaman’ı ziyarete gelmişti. “ısmim Ahmed” diye tanıttı kendini.
Bediüzzaman gençlere, özellikle talebelere ayrı bir önem verir, onlarla ilgilenir, sıkıntılarını gidermeye çalışırdı.
Ahmed, okul müdüründen şikâyetçiydi. Ona göre yeterince dine hizmet edilmiyor, hatta din dışı uygulamalar yapılıyordu. Bundan da en çok yöneticiler sorumluydu. Bediüzzaman’a:
“Efendim, bizim okul müdürünün dinimize uymayan davranış ve uygulamaları var” dedi ve biraz da ileri giderek, “Galiba komünist” dedi.
Bediüzzaman, kimseye önyargıyla bakmaz, herkesin iyi yönlerini ön plana çıkarırdı. Ve kimsenin de arkasından kötü konuşulmasını istemezdi.
“Kardeşim, müdürünüz namaz kılıyor mu?” dedi.
Delikanlı, “Evet kılıyor Üstadım” dedi.
Bediüzzaman bunun üzerine hayatın şaşmaz ölçülerinden birini ders verdi genç talebeye:
“O halde o bizim kardeşimizdir.”
"Bediüzzaman'la Yaşayan Öyküler-1" kitabından
07.10.2007, 13:58
[/code:1]kısmı arasında gereksiz kısımları silersin, bu ikisi arasındaki alıntı olur
şeklinde birinci kısmı kullanırsan, alıntı yaptığın kişinin adı da girer
deneme
deneme
Test kısmında denemeler yapılabilir.
