Ey beni herkes unuttuğunda anan Rabbim! Yüzümü, elimi, gözümü, bakışımı, dokunuşumu veren Rabbim! Beni Seni unutanlar arasından çıkar al! Beni bensiz bıraksan da, Sensiz bırakma!
N’olur Rabbim! şu biricik ânımı ebedin rüzgârlarına kat ve beni Sana daim yakın eyle! Yalnız Seninle kalmakla kalabalıklaştır beni! Bir secdede biriktir varlığımı! Beni Sana açılan ellerimde çoğalt! Beni Sana karşı fakir olmakla zenginleştir! Kendimi Sende unutayım ve öylece kapansın gözlerim ve öylece çözülsün ellerim. Dilim öylece sussun ve tenim öylece çamura katışsın ve bu mürekkep lekeleri kısacık vuslatımın hatırası olsun. Unutulmasın sözlerim; unutkanlar unutulacaklarını hatırlasınlar diye...
(Senai Demirci)
sizin için nurli kardeş...
Rabbim acılarınızı mübarek kılsın...
Efendimizi hatırlayın.. Onu ve hayatını.. yaşadığı hüzünleri.. babası ve annesi.. dedesi.. evlatları... Haticesi...hepsi, hepsi kendinden önce gidiyor..
Fakat sevdiklerini kendisinden alan Rab, muhatap kılıyor onu kendine..."Habibim" diyor.
Sen olmasaydın... Sen olmasaydın Ya Muhammed felekleri yaratmazdım!..
Sabır ve dua...
I belive in you belive in we believe in LA ıLAHE ıLLALLAH, LA ıLAHE ıLLALLAH!
(Cahit Zarifoğlu)