Genç bir delikanlı senelerce yurt dışında okuduktan sonra
vatanına atiest olarak geri döner. Üç sorusuna hiç kimse cevap
veremediğinden dolayı canı gayet sıkıntılıdır. Ebeveyni oğullarına yardım
etmek niyetiyle büyük ilim sahibi olan köyün hocasına götürürler. Hoca ve
delikanlının arasında geçen dialog şöyle devam eder.
Delikanlı: Kimsin sen? Sorularıma cevap verebilecek misin?
Hoca: Allah'ın bir kuluyum ve Onun izniyle sorularına cevap
verebileceğim.
Delikanlı: Emin misin? Proferserler bile cevap veremedi bana.
Hoca: Allah'ın izniyle cevap vermeye çalışırım
Delikanlı: 3 sorum var
1. Allah yaşıyor mu? öyle ise, şeklini bana göster
2. Takdir (kader) nedir?
3. Eğer şeytan ateşten yaratıldıysa neden cehenneme yollanıyor,
cehennemde ateş dolu değil mi? Ateş ateşi nasıl yaksın. Tanrı bunu
düşünemedi mi?
Bu arada, aniden bizim hocamız delikanlının başı üzerinde bir
saksı kırar.Delikanlı canı yana yana sorar; Neden sinirlendin ki?Hoca:
Sinirlenmedim. Bu benimüç soruna bir cevabım der.
Delikanlı: Hiç birşey anlamadım.
Hoca: Nasıl hissetin kendini saksıyı başında kırınca
Delikanlı: Tabii ki, fena bir acı hissettim.
Hoca: Yani, acının varlığına inanıyor musun?
Delikanlı: Evet
Hoca: Bana bu acının şeklini göster ozaman!
Delikanlı: Gösteremem.
Hoca: Bu benim ilk cevabım.
Herkes Allah'ın varlığını hisseder ama Allah'ı göremez.
Hoca: Dün gece rüyanda benim başında saksı kırdığımı gördün mü?
Delikanlı: Hayır.
Hoca: Bugün böyle birşey ile karşılaşacağını hiç düşündün mü?
aklından geçti mi?
Delikanlı: Hayır
Hoca: Bu işte takdir dir (kader)
Hoca: Biz neyden yaratıldık? topraktan yaratılmış değil miyiz ?
Delikanlı: Evet böyle denir.
Hoca: E o zaman ? Saksıda topraktan yapılmadı mı? Allah isterse
ateşten yaratılan şeytanı ateşin içinde cezalandıramaz mı??
