Muhabbet Fedâileri

Umanımda kaybolduğum nursun
Mecnunun Leyla’da aradığı,yanıdığı,
Çöllerde kana kana yudumladığı
Senin sevgin

Annesiz bir çocuğun anne diye uzandığı
Babasız gecelerde baba diye andığı sensin

Soğuk ve insaf bilmez yalnızlıklarda
Hangi hasta vardır ki gözyaşı döksün de
O yaşlar senin avucuna damlamasın
Hangi masum,hangi mazlum vardır ki
O Merhamet deryası yüreğini sığınak yapmasın

Ey Sultanı Levkak
Kardan adamıyla güneşe çalım satan bir çocuğa bakar gibi baktın bize
Sağnak yağmur altında ateş yakan bir yolcuyu izler gibi izledin
“Bilmiyorlar Allahım” dedin “bilseler yapmazlardı”
her şeyin önü ondan sonu ona
Varlıklar adedince selam sana
Salat sana