Kur'an da "bir gunah islediginde onun yerine sevap islemekten" bahsediyor. tabii ki tevbeden sonra. hatta bir adim oteye gidip "onlarin gunahlarini sevaplarla degistiririz" turu birsey soyluyor.....
Ayrica, duanin fiili olani herzaman daha makbuldur. O zaman tevbe eden zat aslinda kendisini o gunaha goturen yollari tikamakla tevbesindeki samimiyeti de gostermis olur bir olcude..... Icki icen adamin, birakma karari aldiginda ilk yapacagi is evdeki ickileri kirip atmak, onunla icmeye giden arkadaslarindan bir miktar uzak durmak olsa gerektir...belki iyi arkadaslarindan kendisine yardimci olmalarini istemekte iyi olur.`vs vs. bunlar hep tevbenin parcalaridir....
(aslinda bunlari soylemeye kendimi liyakatli bulmuyorum. ama yine de arada bazi seyler bos kalmasin istiyorum. hakkinizi helal ediniz)
hurmetler ve baki selamlar
Barish
not: Iste bu noktada zor olan sey, kisinin kendisi ile Rabbi arasinda olan gunahlridir. Allah hepimize yardim etsin...
"Arkadas, gel bana bu Nur'larin elmaslarini kesfetmeye yardimci ol ve ben de sana "Allah razi olsun" diyeyim."
