Yasli bir bey, sabah erken evinden çikmis, yolda ilerlerken, bir
bisikletlinin kendisine çarpmasi ile yere yuvarlanmis ve hafif yaralanmis.
Sokaktan geçenler, yasli adami hemen en yakin saglik birimine
ulastirmislar.
Hemsireler, adamcagizin yarasina pansuman yapmislar, ama ' biraz
beklemesini ve röntgen çekerek her hangi bir kirik veya çatlak olup
olmadigini inceleyeceklerini' söylemisler.
Yasli adam huzursuzlanmis ve 'acelesi oldugunu, tetkik istemedigini'
söylemis.
Hemsireler merakla acelesinin sebebini sormuslar.
Adamcagiz da:'Karim huzur evinde kaliyor, her sabah onunla kahvalti
etmeye giderim, geç kalmak istemiyorum.' demis.
-- 'Karinizin, siz gecikince merak edecegini düsünüyorsunuz herhalde.'
demis hemsire.
Adam üzgün bir ifade ile;
- 'Ne yazik ki karim Alzheimer hastasi ve benim
kim oldugumu bilmiyor.' demis.
Hemsireler hayretle:
--'Madem sizin kim oldugunuzu bilmiyor, neden her
gün onunla kahvalti yapmak için kosturuyorsunuz?' demisler.
Adam buruk bir sesle;
-- 'Ama ben onun kim oldugunu biliyorum.'
[img:200:135]http://www.imperium.de/animationen/anims5/me_ve_15.gif[/img]
şu âlemde mü'minin mü'mine karşı en büyük yardımı dua iledir.Barla -247
ne güzel.. 
