Zaman Imam-i Azam zamanidir. O dönemde bir cocuga bal dokunuyordur; cocuga onca "yeme" tavsiyelerine ragmen, o yine bal yemeye devam eder. Derken birgün elinden tutup Hz. Imam'in huzuruna getirir ve "Bu cocuk bal yiyor; biz yemesini istememize ragmen o yemege devam ediyor." derler. Hz. Imam: " götürün, bu cocugu bir kac gün sonra bana getirin." der. Cocuk yeniden getirilir. Imam cocugu karsisina alir ve bal yememesini tavsiye eder. Cocuk kalkarken babasinin elini öper ve " babacigim, bir daha bal yemeyecegim." der. Oradakiler: " Ya imam, ilk getirdigimiz zaman nicin nasihat etmeyipte bizi beklettiniz?" diye sorduklarinda, Imam onlara söyle cevap verir: "Siz cocugu bana getirdiginiz gün ben bal yemistim. eger kendi yaptigim bir seyden onu vazgecirmeye calissaydim ihtimal nasihatim yanki bulmayacakti. Bu süre zarfinda ben onu vücudumdan atip da öyle nasihat etmek istedim.."
