şÂıR VE HÜZÜN
Kànun gibi tel tel gerilen duygulu kalbim
Hicrân elinin yırtıcı mızrâbını bekler;
Her ân o kadar hisli ve rikkatli ki, bildim:
Bir ah’la o teller nice bin âh! edecekler...
Doğmuş ne güzellikler o gözlerdeki nemden;
Her neş’e sönerken, bırakıp hüznü sonunda.
Zevk almayı öğrenmeli dünyâda elemden;
Zîrâ, kederin lezzeti, zâil oluşunda...
Ey derd! Hemen vur ki, o âhenk ile tadsın
Ömrün şu geçen lahzası, bir nebze bekàdan.
Gel, ey hüzün, ey gàm ki, sen şi’re kanadsın;
Sen şâire bir mevhibesin, bence, Hudâ’dan...26.10.1981
Ekrem KILIÇ
Alıntı sahibi ""bir_damla_nur""
Çok güzel ve kaybolmaya yüz tutmuş bir tarz üslup. MaşaAllah.
