Yoruldum..
Harabi olmuş buralar..
Taş taş üstünde kalmamış,
Ağır bir hüzün..
Ve belirsiz yarınlar kalmış..
şşşııııı....
Sırası değil sil yaşını..
Çöken içini göstermeden..
Dik durmak zamanı..
şimdi tam zamanı zoraki gülmelerin..
Sana aşikar olan yanı yeter!
Zorla degil ya..
Sanki unutulmamış gibi neşelen..
Hep hatırlanıyormuş gibi sevin..
Belli etme kimseye..
Hem kime ne..
Kimin umrundaysa senli hatıralar..
Yıkık duvarlar altında kalmış anılar..
Ağır kelimelerle ezilmiş..
Düşlerimi sürüyorum üstüne..
Ağrı kesici niyetine..
Olmuyor dostum..
Bıraktığın yaralara göz kapadım..
Yerin dolmuyor..
Ne olurdu sanki,
Bir avuc vefa bıraksaydın..
Bir yanını burda unutsaydın..
Yakındayken uzaklaşmasaydın..
Bak arkadaşım,
Ben halen aynı yerde,
Halen aynı pencerede,
Ve ellerim semada..
bekliyorum...
Belki belli etmiyorum...
Ama ben çok yoruldum..
-Zehracan-
"İnsan vardır fark edilmez süsünden.
Kimi farksızdırkoyun sürüsünden.
Her gördüğün şekle kapılma,
insan anlaşılmaz görüntüsünden...(!)"