Muhabbet Fedâileri

*Nefis ve malını Cenab-ı Hakk'a satmak ve ona abd olmak ve asker olmak

*Elhamdülillah, yüzbin defa şükür olsun ki; vehim ve heva tahakkümünden, nefis ve heves esaretinden kurtulup, daimî hapis ve zindandan halâs oldum.

*Nefis ve heva, kuvve-i şeheviye ve gazabiye, bir kapıcı ve it hükmündedirler." (S: 323)

*O vakit nefis sana binmez, seni hevasına esir etmez." (S: 644)

*"Düşman istersen nefis yeter." (M: 282)

*"Nefis cümleden süflî, vazife cümleden a*lâ." (M: 320)

*"ılim ile gelen mesail-i imaniye dahi, akıl midesine girdikten sonra, derecata göre ruh, kalb, sırr, nefis ve hâkeza letaif kendine göre birer hisse alır, masseder." (M: 331)

Nefis, kendini hür ve serbest ister ve öyle telakki eder." (M: 400)

*"Nefis, e er muvakkat bir ayın gündüz zamanında ta'til-i eşgal etmezse; o fabrikanın hademelerinin ve o cihazatın hususî ibadetlerini onlara unutturur, kendiyle meşgul eder, tahakkümü altında bırakır." (M: 403)

*"Nefis Rabbisini tanımak istemiyor, firavunane kendi rububiyet istiyor." (M: 404)

*"Nefis demiş: "Ben benim, sen sensin!" (M: 404)

*"Hem insandaki nefis ise, şeytanı her vakit dinler." (L: 74)

*"Ve o hakikatı tam kabul etmeye nefis hazırlandı." (L: 250)

*"Ve beni ve Risale-i Nur talebelerini, nefis ve şeytanın şerrinden ve kabir azabından ve Cehennem ateşinden muhafaza eyle ve Cennet-ül Firdevs'te mes'ud kıl!" (L: 444)

*"Sizin nefis ve şeytanlarınız benim nefis ve şeytanımdan daha âsi, daha tâgî, daha şakî de iller." (Ms: 75)

Nefis, devekuşu gibidir." (Ms: 183)

*"Çünki sahabelerin nefisleri tezkiye ve tathir edildi inden; nefsin mahiyetindeki cihazat-ı kesîre ile, ubudiyetin enva'ına ve şükür ve hamdin aksamına daha ziyade mazhardırlar." (S: 492)

*"Kur'an-ı Kerim o zulmün akibeti olan gazab-ı ılahîyi zikretmiştir ki, nefisleri o zulüm ve fısktan tenfir ettirsin." (ı: 27)

*nefislerin hisseleri olup olmadı ı bilinmek için eleklerle elenmek,
nefislerine ma lub olup
Bir derece nefislerine de bir hisse çıkarıyorlar." (S: 354)


.......devam edecek insa'Allah,

......

herşeyde nefislerine de bir hisse çıkarmak
“Öyle de: Allah’ı inkâr eden o cereyan efradları, birer küçük Nemrud hükmünde nefislerine birer rububiyet verir." (M: 57)

Zabitleriniz bir günah ile nefislerine zulmediyorlarsa
insanları terbiye ve nefislerini tezkiye ve kalblerini tasfiye ediyor." (ş: 134)

nefislerini öyle şımartmış,Nikâh yolunu kapamağa, fuhuş yolunu genişlettirmeye çalışarak çokların nefislerini birden esir edip, kalb ve ruhlarını kebair ile yaralıyorlar; belki o kalblerden bir kısmını öldürüyorlar.” (T: 65

hakperestliği nefisperestliğe tercih etmekle “nümuneleri olan yetmiş muhtelif hulleyi giydirip, nefisteki bütün hasseleri memnun edecek, okşayacak yetmiş enva’-ı hüsün ile vücudunu süslendirip; herbiri, ruhlu küçük birer cennet hükmünde olan hurileri, o dâr-ı bekada vereceği, pekçok âyât ile tasrih ve isbat edilmiştir." (S: 64

“Hem Kur’an, gösterdiği o hakaik-i ılahiye ve o hakaik-i kevniyeyi beyandan sonra ve safa-yı kalb ve tezkiye-i nefisten sonra ve ruhun terakkiyatından ve aklın tekemmülünden sonra beşerin ukûlü "Sadakte" deyip o hakaikı kabul eder." (S: 406)

. “Acz, elini nefisten çekse, doğrudan doğruya Kadîr-i Zülcelal’e verir." (S: 479)

“Fena-i nefisten sonra, ubudiyet-i evliya besatet peyda eder." (S: 492)

“Zihniyet-i inhisar, hubb-u nefisten geliyor, sonra maraz oluyor, niza ondan çıkıyor." (S: 719)

“Evet iman kalbde, kafada daimî bir manevî yasakçı bıraktığından fena meyelanlar histen, nefisten çıktıkça "yasaktır" der, tardeder kaçırır." (H: 77)

. “Sıgar-ı nefistir tekebbürün menbaı." (S: 726)

hattâ tefsirlerinde Musa (A.S.) ve Firavun’dan murad, kalb ve nefistir dedikleri halde “Heva-yı nefs ise şu hemheme-i hava ve hevheve-i yapraktan öyle bir lezzet alıyor ki, bütün ezvak-ı mecazîyi ona unutturup, o heva-yı nefsin hayatı olan zevk-i mecazîyi terketmekle, bu zevk-i hakikatte ölmek istiyor." (S: 226)

Nefs, kendini serbest ve müstakil ve bizzât mevcud bilir."
“Deha ise: Evvelâ nefs u cisme bakıyor, tabiata giriyor, nefsi tarla ediyor."
(S: 714)

“Nefs, meftun olduğu ezvakın yerinde manevî ezvak aradı." (L: 242)

“Eğer hüzn-ü yetimî veya şevk-i nefsanî verse, âlet haramdır." (S: 73