Giriş yapmadınız.

Sayın ziyaretçi, Muhabbet Fedâileri sitesine hoş geldiniz. Eğer buraya ilk ziyaretiniz ise lütfen yardım bölümünü okuyunuz. Böylece bu sitenin nasıl çalıştığı konusunda ayrıntılı bilgilere ulaşabilirsiniz. Eğer sitenin tüm olanaklarından faydalanmak istiyorsanız, kayıt yaptırmayı düşünmelisiniz. Bunun için kayıt formunu kullanabilir ya da bu bağlantıya giderek kayıt işlemi hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz. Eğer önceden kayıt yaptırdıysanız buradan giriş yapabilirsiniz.

21

26.06.2004, 14:30

bunun bencesi sencesi yok
MEHDI 12 ci IMAM . IMAM ASKERININ OGLUDUR TEK VE GERCEK ODUR ISTERSEK KABUL EDELIM ISTERSEK ETMEYELIM BIRSEY DEYISMEZ ...
derman arardim derdime derdim bana derman imis. burhan arardim aslima aslim bana burhan imis.

er124

Acemi

  • "er124" adlı kullanıcı yasaklandı

Mesajlar: 34

Konum: istanbul

Meslek: öğrenci

  • Özel mesaj gönder

22

27.06.2004, 11:54

mehdi erbakan dır..

bu tabiki benim kişisel görüşümdür.. çünki islam onun devrinde tamamen ayaklar altına alınmıştı siz nur talebelri ve saffı evvel olan abilerinize bir sorun bakalım risale-i nurlrın ençok intişar ettiği ve sıkıntı çekilmeden hareket ettiğniz dönem ne zaman sene 1974 chp-msp hükümetidir... ayrıca tarh ve düşünce dergisnde nurculuk yazı dizisini okuduğunuzda 1970 li yıllarda türkiyede islami yayın bir iken msp döneminde bu 1000 lerle ifade ediliyor mspden evvel cami sayısı dernek sayısı sivil örgüt imam hatip enstitü araştırma merkezleri vss. bu lar gözler önüne serildiğinde çok büyük kansız bir devrim yapılmış ve gerçekleşmiştir.. erbakan döneminde iktidarın sıkıntı çekmesi inananların paramparça ve düşmanları farklı gördüklerinden ilk etapda siyaseti temsil eden odak ortadan kaldırıldıktan sonra neden ekonomik kriz ırak harbi vss. bop bunlar neden erbakan siyaseten diskılifiye edildikten sonra oluyor.. işte bediüzzaman nazarıyla bkarsanız düşmanın yöneldiği ok ne taraf ise orası senin dostundur.. eğer siyonizm ve materyalistler sizlerin düşmanıki düşmanıdır böyle galiz ve galat sözler söylememelisiniz ayrıca risale-i nur kongrasinde nur talebesi enis ahmet said nursi ve erbakan hakkınd neler diyor bir okuyun ayrıce dünyada 28 şubat ve bopu tezgahlayan kişilerin erbakan ve saadt partisi hakkında söyledikleri neler bunlatı size ingilizce yollayacağım.. sizlere allahın selamını ve kuran hizmetinden ayrılmamanızı niyaz ediyorum selamün aleyküm... bakınıuz devamlı said nursi islamın saadetinden bahsediyor acaba bu erbakanın son partisi ve geniş daire-i siyaset olan saadet partisi olmasın bilmiyorum ayrıca iman hakikatlerini uluslar arası bazda hergün yayınlayan kaç tv var şu anda bunu tv5 bi hakkın yerine getiriyorr...

er124

Acemi

  • "er124" adlı kullanıcı yasaklandı

Mesajlar: 34

Konum: istanbul

Meslek: öğrenci

  • Özel mesaj gönder

23

27.06.2004, 12:00

işte amerika siyonist raporu

POLICYWATCH
Number 213 August 8, 1996

U.S. RELATIONS WITH ERBAKAN'S TURKEY
By Alan Makovsky


With pro-Islamist Prime Minister Necmettin Erbakan at the helm of the Turkish government since late June, Washington faces a rare policy dilemma: how to deal with an ally whose leader harbors long-term goals inimical to U.S. interests. The U.S. won its first major policy challenge of the Erbakan era when the Turkish parliament last week agreed to a five-month extension of Operation Provide Comfort (OPC), the Turkey-based, multi-national air operation that deters Iraqi attacks on civilians and enforces a no-fly zone in northern Iraq. After having cautiously embraced Erbakan to accomplish that end, however, the U.S. now should alter its approach, lest it inadvertently boost the fortunes of a politician whose anti-U.S., anti-Western, and anti-Israel sentiments are well established.
The problem. Military influence over Turkish foreign affairs is largely intact. Accordingly, Erbakan was convinced to reverse his long-standing opposition to OPC; moreover, fundamental Turkish policies bitterly criticized by Erbakan over the years, such as NATO membership and defense ties to the U.S., appear unassailable for now.

Nevertheless, Erbakan remains a serious problem for U.S. interests. His long-term goal illustrated in campaign promises to establish an "Islamic NATO" and "Islamic common market" is to orient Turkey more towards the East than the West. Using what foreign policy flexibility he has to signal his independent views, he has surprised secularist Foreign Minister Tansu Ciller and the military as well as the many pundits who predicted that Erbakan would be entirely shut out of foreign affairs with his policy departures. He has over-ridden foreign ministry announcements in choosing Iran as the destination of his first foreign sojourn this weekend and in postponing plans for a senior Israeli official to visit Turkey this week to sign a defense industrial cooperation agreement.

Specific policy initiatives aside, an Erbakan prime ministry poses several fundamental challenges to U.S. interests and U.S.-Turkish relations. First, Erbakan's very presence in office renders difficult the task of the U.S. Administration and other traditional Turkey supporters to convince skeptics in Congress and elsewhere (including the European Union) that Turkey remains set on a secular, democratic, pro-Western path. Second, his conspiratorial views and penchant for making offensive remarks, unless kept under more control than his history suggests is likely, inevitably will alienate many who count themselves as Turkey's friends. Earlier this year, Erbakan called Israel "a timeless enemy"; even since taking office, Erbakan reportedly told a private gathering that the two stripes on Israel's flag reflect Zionist plans to conquer all land between the Nile and Euphrates Rivers. Third, Erbakan's openly expressed sympathy for and connections with Islamic radicals such as Iran, the Egyptian Muslim Brotherhood, and Hamas raise potentially serious security problems. As prime minister and a member of Turkey's powerful National Security Council, Erbakan presumably will gain privileged access to NATO secrets, bilateral counter-terrorism planning, and other security-related information. Fourth, Erbakan is an ideologue who seeks ultimately to re-orient Turkey in ways that surely would be incompatible with U.S. interests. Consistent in words and policies throughout his 27-year political career, Erbakan as deputy prime minister in the mid-1970s persistently undertook efforts, often successful, to Islamicize Turkish society and government bureaucracy. Although constitutionally proscribed from advocating a state based on Islamic law, neither he nor his top deputies directly deny that that is their goal for Turkey. Last year, he sought to remove a constitutional provision that forbids using Islamic law as a basis of legislation. Notwithstanding a threat last year that he would come to power either through "ballots or bullets," Erbakan is a tactical pragmatist willing to play the political game as gradually as necessary, convinced that time and societal trends are on his side.

The response. Thus far, the U.S. has pursued a slightly off-balance effort to mollify Erbakan, perhaps only with the short-term goal of gaining extension of OPC. Even before the Erbakan-Ciller coalition faced a parliamentary vote of confidence, the U.S. expressed satisfaction that Turkey at last had a "stable government," seemingly conferring an at-best premature U.S. stamp of approval on Erbakan and perhaps helping stem the flow of defections from Ciller's party and boost the coalition to its narrow parliamentary win. Later, the U.S. disconcerted many of its long-time Turkish friends by asserting that "secularism" is "not a condition" for U.S.-Turkish relations. A departure from longstanding U.S. public diplomacy glorifying Turkish secularism, the statement was also odd as an effort to win favor with Erbakan, who anyway purports to be a true secularist. (Aware of its misstep, the State Department last week seemingly tried to make amends by once again hailing Turkey's commitment to secularism.) To its credit, the U.S. also has sternly warned Erbakan that it would be watching "his words as well as his actions."

If trying to secure extension of OPC was the main rationale for Washington's cautious embrace of Erbakan, it is now time to alter that approach. How the U.S. decides to fine-tune its policy of support to Turkey to take into account the Erbakan factor should reflect its assessment of Erbakan's intentions and the durability of his government. If Washington is convinced Erbakan is truly the wave of the future, perhaps an argument can be made for accommodation, given Turkey's geostrategic importance. If, on the other hand, Washington believes the Erbakan regime will be short-lived and aberrational as is probably the case a less friendly policy is in order.

How durable the coalition? Probably not very. First, it holds a very narrow parliamentary majority that could unravel at any time. Second, a poor performance in office could cost Erbakan votes, as it did during his previous foray into government in the 1970s. Third, Erbakan's prospects beyond the life of this government are probably overrated at least in the near term. True, there are many reasons for Erbakan to look to the long-term future with optimism: his party's wealth, grass-roots organizing skills, and relative success in running Turkey's major cities in an efficient and non-corrupt manner; the seemingly growing religious consciousness of Turkish society; and the squabbling and ineptitude displayed by Turkey's secular politicians. Nevertheless, Erbakan's current prospects should not be exaggerated. Although he won a slight plurality in 1995 parliamentary elections, with 21.4 percent in a crowded field, his achievement of power is more the result of coalition politics and a fluke combination of circumstances an electoral oddity in which a dead-heat for second place in the elections left no natural leader for a secular coalition, and secularist Ciller's problems with corruption charges than of widespread support. A polarizing figure, Erbakan is the second choice of very few Turks; had the 1995 vote been a direct election requiring a second-round majority, Erbakan would have lost in a landslide to any of the major secular party leaders. Erbakan has come to office through democratic procedures, but he lacks a meaningful democratic mandate. The prescription. Since bedrock Turkish policies (NATO, U.S. defense ties) appear to be on track for now, only fine-tuning not major overhaul of U.S. policy is needed. This approach can be capsulized in three basic principles:


1) Turkey an ally, Erbakan no friend. The U.S. should maintain a business-as-usual approach to Turkey on all issues that affect state-to-state relations. However, nothing should be done to suggest warmth for or solicitousness to this particular government, and its leader should be kept at arm's length. For example, Erbakan should not be granted an official visit or a meeting with President Clinton if he requests one, as he is likely to. Friendly photo ops should be kept to a minimum. Intervention on Turkey's behalf (with the European Union or International Monetary Fund, for example) that would redound to Erbakan's political credit should be avoided. Most important, there should be no special concessions for Turkey that Erbakan can parlay into political gains. At this point, it appears Washington has followed this minimal-concessions approach in the bargaining over OPC; Erbakan's claim that the U.S. will support a special Turkish exemption from anti-Iraq sanctions appears to be erroneous.
2) Don't undermine real friends. The secular pro-Western establishment, including the military, are Washington's best friends in Turkey. The U.S. should say or do nothing further to demoralize that uneasy group of supporters. Rhetorical support for secularism which anyway is an inseparable element of democracy should be re-affirmed and resume its long-time place in U.S. public diplomacy about Turkey.

3) Hold Erbakan to standards expected from a Western ally. Translated, the State Department's warning that it would watch Erbakan's words as well as actions presumably means the U.S. will not overlook traditional Erbakan rhetoric about, for example, U.S. "imperialism," Jewish perfidy, or Zionist plots. The U.S. should not hesitate to enforce this approach, publicly calling attention to and countering any inappropriate statements. Erbakan should be made aware that his traditional style of discourse is both distasteful and counter-productive. Coming from a head of government, not an opposition leader, Erbakan-style rhetoric could inflame unstable situations in the region particularly as it often reflects an infidel-vs.-Muslim world-view and alienate those Americans and Europeans who traditionally view Turkey as a full-fledged Western state and the great liberal democratic hope of the Muslim world.

Alan Makovsky is a senior fellow at The Washington Institute for Near East Policy.

er124

Acemi

  • "er124" adlı kullanıcı yasaklandı

Mesajlar: 34

Konum: istanbul

Meslek: öğrenci

  • Özel mesaj gönder

24

27.06.2004, 12:16

prof enis ahmet risale-i nur 1995 kongresi said nursi erb.

Ustaz Nursi was a symbol of simplicity, humbleness, wisdom, and hikmah, which is a necessary character of a dai’yah. His ideas were instrumental in development of contemporary Islamic awakening, particularly in the form of establishment of the Justice Party and National Salvation Party under the leadership of Dr. Necmeddin Erbakan, who presently spearheads the Islamic movement in Turkey. Dr. Erbakan has also challenged the forces of Secularism,(dünyevileşme) Westernization,Batılılaşma) and socialism (sosyalizm)at a Global level.ıslami olmayan bütün global akımlara) (karşı mücadele veriyor...) It appears that the Islamic movement inspired by the writings of Said Nursi has developed a comprehensive plan for social change. May Allah help the movement in its programmes.

Wa akhiru da’wana an il-hamdulillah Rabbi’l-‘alamin.

25

27.06.2004, 15:37

Alıntı sahibi ""Prizma""

Ana kim diyo erbakanin mehdi oldugunu ... mehdi daha çikmadi dedik...


eğer süfyan çıkmışsa mehdi de çıkmıştır.
Hazırlanınınz! Başka daimi bir memlekete gideceksiniz.öyle bir memleket ki bu memleket ona nisbeten bir zindan hükmündedir.

26

27.06.2004, 18:52

Emirdağ Lahkiası'ndaki malum mektubda zamanın hadisle ihbar edilen zararlı insanın kim olduğunu ortaya çıkardığından bahsediyordu Üstad, Allahû alem Süfyan o malum şahıs,

o şahısın karşısına çıkıp en çok direnen,planlarını berbat eden kişi Mehdi olabilir o zaman?

27

27.06.2004, 22:47

bence..

Bence mehdi bu foruma girmeyi bilipte mehdinin kim olduğu hakkında tartışma ihtiyacı hisseden insanlardır (!).. Ne dersiniz??

28

28.06.2004, 07:52

eveeet, forum kullanıcıların kontaklar atmaya başladı :)

Risale Okuyorum

Üyeliği İptal Edildi

  • "Risale Okuyorum" bir erkek
  • "Risale Okuyorum" adlı kullanıcı yasaklandı

Mesajlar: 663

Konum: Ankara

Meslek: Öğrenci

Hobiler: İnternet, Risale-i Nur

  • Özel mesaj gönder

29

28.06.2004, 12:08

Re: bence..

Alıntı sahibi ""serencam""

Bence mehdi bu foruma girmeyi bilipte mehdinin kim olduğu hakkında tartışma ihtiyacı hisseden insanlardır (!).. Ne dersiniz??


Serencam kardeş, inşallah dua yerine geçmiştir bu mesajınız. Benim şahsi inancım şudur ki;

Sufyan, Beton Kemal ve onun davasını üstlenmiş olan Kemalistlerdir ve de Mehdi ise Bediüzzaman ve Risale-i Nur'un şahs-ı manevisi olan tüm Nurculardır.

Muhabbet ve dua ile...
"şimdi oku, kabirde okuyamazsın!" (Zübeyir Gündüzalp)

30

01.07.2004, 18:12

merhaba
ben internet sitesinden (nurpenceresi)Salih özcan Abeyin söhbetini dinledim ve o orda aynen su cümleyi kullaniyor üstad ona demiski "Ben Mehdiyi Göremiyecem Ama sen göreceksin"eyer üstad Mehdi ise bunu nasil söylüyor bu sözden anlasiliyorki mehdi Üstad Hz deyil...
Benim ve mesrebime göre Mehdi 12 ci imam imam Alinin torunlarindan
derman arardim derdime derdim bana derman imis. burhan arardim aslima aslim bana burhan imis.

31

01.07.2004, 18:55

Bende mehdinin üstad olduguna inanmiyorum, ama senin dediginede inanmiyorum.


Mehdi çikacak yakinda, bekleyin :D

Mesajlar: 100

Konum: Almanya

Meslek: talebe

Hobiler: okumak

  • Özel mesaj gönder

32

01.07.2004, 19:12

Alıntı sahibi ""Prizma""

Bende mehdinin üstad olduguna inanmiyorum, ama senin dediginede inanmiyorum.


Mehdi çikacak yakinda, bekleyin :D



Rabbim ciktigi zaman bizide onun safinda yer almayi nasip ettsin...

Amin....
Aşksız derviş olmaz, olsa da o kimse derviş sayılmaz. Derviş'in sermayesi Aşk'tır, ilmi Aşk'tır, görgüsü Aşk'tır. Arzu ve istekleri de Aşk'tır. Derviş'in canı Aşk'tır, cananı Aşk'tır, bizzat kendisi Aşik'tır.. Ves-selam!...

33

01.07.2004, 19:21

AMIN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
derman arardim derdime derdim bana derman imis. burhan arardim aslima aslim bana burhan imis.

Risale Okuyorum

Üyeliği İptal Edildi

  • "Risale Okuyorum" bir erkek
  • "Risale Okuyorum" adlı kullanıcı yasaklandı

Mesajlar: 663

Konum: Ankara

Meslek: Öğrenci

Hobiler: İnternet, Risale-i Nur

  • Özel mesaj gönder

34

02.07.2004, 11:20

Ekber kardeş senin bu hususta görüşün nedir? Amin dediğine göre sen de mi inanmıyorsun Hz. Mehdi ve Süfyanın çıktığına???
"şimdi oku, kabirde okuyamazsın!" (Zübeyir Gündüzalp)

er124

Acemi

  • "er124" adlı kullanıcı yasaklandı

Mesajlar: 34

Konum: istanbul

Meslek: öğrenci

  • Özel mesaj gönder

35

02.07.2004, 11:43

mehdi mevzuunun çözümü risale de saklıdır.

Millî Görüş hareketini Takdir ediyoruz, örnek alıyoruz

ıstanbul’un fethi kutlamalarına katılan yabancı davetlilerden Malezya ıslam Partisi (PAS) Genel Sekreteri Of Maleziya Nasharuddin Mat ısa Milli Gazete’yi ziyaret etti. *
Malezya halkının, Türkiye ve Türkiyelilere bakışı hakkında biraz bilgi verebilir misiniz?

Malezya Müslümanları Türkiye’deki ıslamî hareketlerden sadece Prof. Dr. Necmettin Erbakan’ın başlatmış olduğu harekete itibar etmekte ve tanımaktadır. Milli Görüş hareketinin geçmişinden bugüne gelişinde izlemiş olduğu metod ve tecrübelerden büyük dersler almıştır ve hâlâ da almaya devam etmektedir.

Ayrıca Malezya halkı Türklerin tarihte ıslam’a verdikleri hizmeti iyi biliyor. Bunun için de Türkiye’ye karşı büyük saygı ve sevgi besliyor. 1924’den sonra olanları da Malezya halkı biliyor. Necmettin Erbakan Hoca ne yapmıştır onu da Malezya halkı çok iyi biliyor. Bunun detaylarına girmek istemiyorum.

Türkiye’deki Erbakan Hoca’nın başlatmış olduğu hareket üç şeyi göstermiştir: Birincisi demokratik yapı içerisinde ıslami bir oluşumun nasıl kurulacağını; ıkinci olarak insanların bu yöne nasıl kanalize edileceğini, Üçüncüsü ise bu metodun Müslüman toplulukların yapısına çok uygun ve pratik bir yol olduğunu göstermiştir. Halk için ne kadar faydalı olduğunu hocanın vasıtasıyla bu halk öğrenmiştir.

er124

Acemi

  • "er124" adlı kullanıcı yasaklandı

Mesajlar: 34

Konum: istanbul

Meslek: öğrenci

  • Özel mesaj gönder

36

02.07.2004, 11:45

o reportajın devamı

* Son parlamento seçimlerinde partinizin sandalye sayısında önemli ölçüde bir düşüş olduğu gözlendi. Bunun nedenini tahmin edebiliyoruz. Öğrenmek istediğim şu: Gördüğünüz baskılar ve hukuk tanımayan ayak oyunları karşısında ilkelerinizden herhangi bir taviz vermeyi düşünenleriniz oldu mu?

- Son seçimde ciddi manada sandalye kaybettik. Yirmiye yakın sandalye sayısı yediye düştü. Bir kısım arkadaşımız genel kongreyi toplayarak bu durumu görüşmek istediler. Acaba nerede yanlışlık yaptık? Hatalarımız nelerdir? Değişim yapılması gerekiyor mu?, gibi sorular ve konular etrafında görüştük. Hatta bazı arkadaşlarımız Türkiye’deki AKP’nin başarısını örnek göstererek AKP modeli yeni bir yapılanmaya gidilmesi gerektiğini gündeme getirdi. Ancak bu görüş Genel Kurulda kabul görmedi. Arkadaşlarımızın tamamına yakını Saadet Partisi’nin göstermiş olduğu kararlılığı, tüm baskı ve zorbalıklara rağmen göstermemiz gerektiği görüşünde birleştiler. Uzun münakaşalar sonucunda şu karara vardık. Bizim örnek alacağımız parti AKP değil, Saadet Partisi’dir. Arkadaşlarımız, ilkelerimizden taviz vererek bir iktidar istemiyoruz, dediler.

Yeni bir açılım, yeni bir söylem, reel politik de gözönüne alınmalı.... gibi, başkanlık divanının ve genel kurulun önüne getirilen öneriler kabul görmedi... “Amacımız, hakkı hakim kılmaktır” dedik.

Malezya halkı Erbakan Hocayı iyi tanıyor

Malezya Müslümanları Prof. Dr. Necmettin Erbakan’ın başlatmış olduğu hareketi tanıyor. Milli Görüş hareketinin geçmişinden bugüne gelişinde izlemiş olduğu metod ve tecrübelerden büyük dersler aldık ve hâlâ da almaya devam ediyoruz. Ayrıca Malezya halkı Türklerin tarihte ıslam’a verdikleri hizmeti iyi biliyor. Bunun için de Türkiye’ye karşı büyük saygı ve sevgi besliyor. Cumhuriyet sonrasında değerlerini unutanlara karşı mücadele veren Necmettin Erbakan Hoca’nın ne yaptığını da Malezya halkı çok iyi biliyor.


birde bazı nur talebeleri özellikle saff-ı evveller anlasalardıı.. ceylan çalışkan ağabey vefat etmeden tercihlerimizi yanlış yaptık diye itiraf etmektedirr...

er124

Acemi

  • "er124" adlı kullanıcı yasaklandı

Mesajlar: 34

Konum: istanbul

Meslek: öğrenci

  • Özel mesaj gönder

37

02.07.2004, 11:50

erbakanın mehdi olduğuna inanıyorumm varsa risaleden beni ya

- MEHDı, birden ortaya çıkacak ve sansasyonel bir olayla kendini kanıtlayacak bir kişi değildir. MEHDı tıpkı Hz. Muhammed (sas) gibi cahiliyye ortamı içinde sıfırdan ve tek başına bir mücadele başlatacak, bazen galibiyet bazen mağlubiyet alarak ve taraftarlarını dahil herkesi olaylar silsilesi içinde imtihana tabi tutarak, nihayet ömrünün sonuna doğru galip gelerek ve mevcut inkârcı düzeni yıkarak vaat ettiği ıslami düzeni getirecektir.

2- MEHDı beklendiğinde pek çok nevzuhur sahte mehdiler de ortaya çıkacaktır. Ancak sahteleri saman alevi gibi yanıp sönecekler ve birtakım bedbaht adamları peşlerine takmış olacaklar. Yalnızca gerçek MEHDı ve kurduğu Adil Düzen dünyaya hakim olacaktır. Hz. Peygamberin çıkışı sırasında da pek çok yalancı peygamber ortaya çıkmıştır. Bu da zaten bir alamettir.

3- Son Peygamber Hz. Muhammed (sas) de önceden bekleniyordu. Çünkü Tevrat’ta ve ıncil’de geleceği bildirilmekte idi. Zamanın basiretli din uleması da (Rahip Bahira gibi) müminleri son Peygamberi (sas) karşılamaya teşvik ediyorlardı. Ancak Hz. Peygamber (sas) geldiğinde bizzat bekleyenler onu reddettiler, kendisi ve dini ile mücadele ettiler. Beklendiği üzere ilahi kitaplarda belirtilen “Faraklit” ve “Ahyed” isminde değil Muhammed (sas) adıyla geldi. şimdi de MEHDı, hadislerin lafzına bakılarak Abdullah oğlu Muhammed adıyla beklenmektedir ki bu yanlış bir yaklaşımdır.

4- MEHDı’nin hilafetin son merkezi ıstanbul’un bulunduğu Türkiye’den çıkması kesindir. MEHDı ve yakın adamları Arap olmayan bir kavimden olacaklar. MEHDı, önce Türkiye’ye, sonra tüm ıslam Alemine ve arkasından da bütün insanlığa hükmünü geçirecektir.

5- MEHDı; zulmün, inkârın, ahlaksızlığın ayyuka çıktığı, dindarların bile Kur’an ahlakını yaşamadıkları ve şekilci-gelenekçi yüzeysel bir din anlayışı içerisinde bulundukları, hakkın değil kuvvetin üstün tutulduğu bir cahiliyye döneminde ve umutsuzluk ortamında çıkacaktır. Dünyayı imanla, hidayetle, Kur’an ahlakıyla, saadetle, bolluk, bereket ve refahla dolduracaktır.

6- MEHDı olağanüstü bir ilme ve dirayete sahip olacak, her şeyin üstesinden gelecek. Büyük bir ekonomik güce hükmedecek ve inansın-inanmasın isteyen herkese servetler dağıtacak. Burada bir parantez açmak istiyoruz. ERBAKAN, bir ara Refah Partisi mitinglerinde “ÖZAL bin trilyon (o zamanki kurla 200 milyar dolar) harcadı hani ne yaptı?” diye sık sık soruyordu! ışte bu parayı, 12 Eylül hareketini planlayıp gerçekleştiren ERBAKAN, Türkiye’yi BATI hegemonyasından kurtarmak için ÖZAL’a harcattı. Bu yüzden Yahudiler (Erol Simavi), kendilerine ihanet eden ÖZAL’a suikast planladılar. 12 Eylül sonrası mantar gibi ortaya çıkan zenginler -kimi bilerek, kimi bilmeyerek- ERBAKAN’ın verdiği paraları kullandılar. ERBAKAN, BATI ile ekonomik mücadele amacıyla inanan-inanmayan pek çok kişilere muazzam paralar aktardı. Bunlara Asil Nadir de dahil.

7- MEHDı, normal ve rasyonel şartlarda, çağın gerekleri çerçevesinde mücadelesini yürütecek; “MEHDı” olarak faaliyette bulunmayacak. Mutlaka devlet, siyaset, askerlik temelinde icraatları olacak. Bediüzzaman Hazretleri 5. şua’da bir hadis-i şerifin işaretiyle “Ordu dizginini Deccalın elinden (Batıdan) kurtaracak” diye bildirirken Türk Silahlı Kuvvetleri’nin MEHDı ile işbirliği yapacağına atıfta bulunmaktadır. Gerçek şu ki; 12 Mart, 12 Eylül ve 28 şubat askeri müdahalelerinde ERBAKAN ile birlikte hareket eden askerler ordu içinde hep NATO ekibine galip gelmişlerdir.

8- MEHDı, dindışı cahiliyye ortamında, Kur’an ahlakının yaşanmadığı şartlarda çıkacağı için, onu tanımada; din adamları, bilim adamları, kültür ve san’at adamları ile sıradan insanlar arasında fark olmayacaktır. MEHDı, hep Hakkı üstün tutacağı için, vicdanı ile hareket edip haktan yana olanlar ancak taraftar olabileceklerdir. Kuvveti üstün tutanlar, hep çıkarını gözetenler, uyanıklık edip nefsine uyanlar kesinlikle onu tanıyamazlar; isterse gece-gündüz birlikte olsunlar. Takva ile hareket etmedikçe yakın akrabası da olsa onu tanımada kimse ayrıcalıklı bir fırsat elde edemez.

9- MEHDı daima Hakkı üstün tutacak, daima her işinde haklı çıkacak, her söylediği doğru çıkacak. Onun dediğini yapmayanlar daima pişman olacaklar. MEHDı’yi sadece vicdanıyla hareket edenler tanıyabileceği için, onu tanımada; inkârcı ile dindar aynı konumda olacak. Nitekim Tempocular MEHDı’yi tanımada Yeni Asyacılardan daha yakın bir yerdeler.

10- Mücadelesinin her aşamasında MEHDı’ye katılanlar da ayrılanlar da olacak. Sonuna kadar Davasına sadakat gösterenler de ihanet edenler de çıkacak. Ancak ne katılanlar onun gerçek gücünü artırabilirler, ne de ayrılanlar zayıflatabilirler.

11- Çağrısı ve tebliği genel olacak ve istisnasız bütün insanları, bütün kesimleri içine alacak şekilde herkesi yakından ilgilendirecek. Hiç kimse, hangi konumda olursa olsun, MEHDı için “şu adamın dedikleri beni ilgilendirmiyor” diyemeyecek. Böylece hiç kimse dışında kalmamak üzere bu çağrıya muhatap olacak, herkes vicdanı ile başbaşa kalacak ve verdiği karar ya kendi lehine ya kendi aleyhine olacak. Böylece genel ve adil bir imtihan gerçekleşecek; hiç kimse için hiç bir avantaj sözkonusu olmayacak. Böylece vicdanı ile hareket edenler sadece imtihanı kazanacaklar, diğerleri her kim olursa olsun kaybedecekler.

12- MEHDı’yi dini kaynakları okuyarak tanımak mümkün değildir. Çünkü o bilgi ile değil; vicdanla, takva ile, hakkaniyetle, feraset ve basiretle tanınıp bilinecektir. Nitekim büyük çoğunlukla Yahudi ve Hristiyan alimleri, vasıflarını okuyup durdukları son Peygamber Hz. Muhammed’i (sas) geldiğinde tanıyıp tasdik edemezken din hakkında hiç bir bilgiye sahip olmayan niceleri vicdanlarıyla hareket ederek O’nu tanıyıp tasdik ettiler.

13- şu anda dünya hakimiyetini kurmuş bulunan Siyonistler (Deccal’in adamları) örtülü bir yapılanmanın ve gücün sahibidirler. ERBAKAN da mesajını açıkça verirken, gücünü ve yapılanmasını örtülü yürütmektedir. Dolayısıyla büyük kısmını insanların farketmediği bu örtülü mücadelenin sonuna gelinip başarı sağlandığında ERBAKAN bir şekilde ortaya çıkıp zaferini ilan edecektir. ışte MEHDı’nin çıkışı diye sözü edilen olay nihai zaferini ilanı ve resmi iktidarıdır. Hz. Muhammed’in (sas) de mesajı ve tebliği açık ve net olmasına karşın askeri ve siyasi gücü tamamen ve her zaman açıkta değildi. Hz. Muhammed’in (sas) devlet merkezini kurduğu Medine Yahudi hakimiyetindeki bir şehir idi. ERBAKAN’ın da siyasi mücadelesini yürüttüğü Türkiye, Osmanlı Devleti’nin yıkılışından sonra doğrudan Yahudilerin (Sabetaycıların= kripto Yahudilerin) yönetimine girmişti.

14- MEHDı hakkında pek çok hadis-i şerif kitaplarda yer almış bulunuyor. Ancak Kur’an’da en net olarak şu ayet ERBAKAN’a işaret etmektedir: Ve alamat: Ve bin NECMı hüm yehtedûn. (Nahl Suresi, Ayet: 16) Bu ayet ‘müşkil’ ve ‘iş’ari” ayetlerdendir ve hiç bir tefsirde makul ve mantıklı bir anlam verilememiştir. Meali şöyledir: Ve işaretler de; onlar yıldızla da hidayet bulurlar. Necm Arapça’da yıldız demektir. ERBAKAN’ın ismi de Necmeddin, yani Dinin yıldızı anlamındadır. Geçmişteki birçok alim MEHDı’den “parlayan yıldız” diye söz etmiştir. Ayetteki ‘Onlar Necm (yıldız) ile hidayet bulurlar’ ifadesini Necmeddin ile hidayet bulurlar şeklinde anlamamak için hiç bir neden yok. Ancak yukarıda da ifade ettiğimiz gibi MEHDı’yi birtakım delil ve işaretlerle tanımak imkânsızdır. Çünkü geçmişte de böyle bir tanıma şekli hiç gerçekleşmemiştir. Bu deliller ve işaretler sadece tanımakta olanların kanaatlerini pekiştirmek içindir.

15- Ancak mutlak gerçek MEHDı, zaferini ilan edip tartışmasız tüm maddi ve manevi güçleri kontrolüne aldığı zaman belli olacak. Bizler kat’iyyetle ve hakkalyakin derecesinde ERBAKAN’ın MEHDı olduğunu biliyoruz. Ancak herkesin inanması ancak kesin zaferle mümkün olacak. Nitekim Hz. Muhammed’e (sas) de Mekke’nin fethiyle sağladığı kesin zaferden önce genel anlamda tam inanılmıyordu. Yani Mekke’nin Fethinden sonra inanmayanlar da inanmak durumunda kaldılar. ıslam’ın baki olacağı ve “kökünün kazınamayacağı” o gün ancak belli oldu.

er124

Acemi

  • "er124" adlı kullanıcı yasaklandı

Mesajlar: 34

Konum: istanbul

Meslek: öğrenci

  • Özel mesaj gönder

38

02.07.2004, 11:52

bediüzzaman ve ehli kitap

Tasavvufta “sofi yaşadığı anın çocuğudur” şeklinde bir söz vardır. Bununla; mü’minin donmuş kalıplar içinde hareket edemeyeceği, yaşadığı anın gereklerine uygun bir tavır ve hareket içinde bulunması gerektiği anlatılmaktadır. Mü’min, karşıkarşıya kaldığı hayatının herhangi bir durumunda, göstereceği tutum ve davranışı Kur’an ahlakına en uygun olarak Allah’ın rızasının azamisine mazhar olacak şekilde belirler. Çünkü Hak Din ile hayat arasında herhangi bir nedenle makas açılamaz; ikisi aynı rayda birlikte ilerlemek durumundadır. Eğer din ile hayat arasında açılmış bir makas varsa; o taktirde hayat sapık, din batıldır.

Ve hayat canlıdır dondurulamaz. Hak Din de hayatla birlikte canlılığını sürdürmek durumundadır. Hayat dondurulursa ölür, din dondurulursa hayattan kopar ve sapar. O halde hayat da din de canlıdır. Ve hayat ile din birlikte, bir arada canlı kalmak durumundadırlar. Ruh bedene muhtaç olduğu gibi, Hak Din de hayata muhtaçtır. Hak Dinden kopmuş bir hayat sapıkça ve serserice paldır-küldür de olsa yaşanabilir belki; ancak hayattan kopmuş Hak Din yaşayamaz. Bu yüzden velev ki bir kişide bile olsa Hak Din ancak hayatla birlikte yaşayabilir. Kitap sayfalarında veya belleklerde Hak Din yaşayamaz.

Elbette ki Hak Din yalnızca ıslâm’dır. ıslâm’ın kitabı ise Kur’andır. Kur’an ise; her mevsim taze meyveler veren Tuba misali, her gün yeryüzüne yeniden doğan güneş misali, mesajı gönüllere her an yeniden nazil olan Hak Dinin ebedi Kitabıdır. Bir ağaç her mevsim meyveleri aynı tazelikte verir. Dallarından kopan meyveler ise kurutularak, konserve, reçel vs. yapılarak saklanabilir. Ama bir şekilde saklanmış geçmiş mevsim meyveleri asla tazelerinin yerine ikame olamazlar. Hak Din, her gün ve her an semadan aynı tazelikte nazil olan Kur’an’dan ilham alan gönüllerden hayata fışkırır. Sema ile bağı olmayan gönüller Kur’an’ın taze meyvelerini devşiremezler; ancak saklanmış eski mevsim meyveleri elde edilebilir. Onlarla da ebedi hayat kazanılmaz.

Yeryüzü hiç bir zaman Kur’an’dan taze ilhamlar alan bir gönülden mahrum olmaz. Zaten yeryüzünde imtihan; insanların bu gönüllerin sahipleri ile münasebetlerine göre belirlenir. Bu gönüllerin sahiplerine fena davrananlar elbette ki fena insanlardır. Yeryüzünün en hayırlıları da elbette ki bu gönüllerin sahiplerine en iyi davrananlardır. Bunun dışındaki ölçüler aldatıcıdır. Çünkü Kur’an ve ıslam müşahhas hale gelse, şekillense bu ancak bir insan-ı kâmil olur. ınsan-ı kâmil ise yalnız şekille olmaz; gönlü her dem Allah’a açık olmalıdır.

Düşünün ki Asr-ı Saadet’teki bir ısevi hayatını hiç eksiksiz ıncil’e göre tanzim ediyor ama Hz. Muhammed’e ise bir kez dönüp de bakmıyor... Bu şekli ısevilik Hz. ısa’nın makbulü olur mu? Hz. ısa’nın varlık nedeni Hz. Muhammed’i müjdelemektir. Yine düşünün ki... BEDıÜZZAMAN Said Nursi, “Ben MEHDı’nin müjdecisiyim” diyor. Ama Risale-i Nur’u hıfzedenler dönüp de MEHDı’ye bakmıyor. Böyle bir “nurcu” BEDıÜZZAMAN’ın makbulü olur mu? Çünkü BEDıÜZZAMAN’ın varlık nedeni MEHDı’ye “pişdarlık” etmektir. “Bir topluma elçi göndermedikçe azap edici değiliz” mealindeki ayet ve “Zamanının kutbunu tanımayan cahiliyye üzere ölür” şeklindeki hadis işte bu gerçeği ifade etmektedir.

Ehl-i kitap uleması neden “...koskoca kitap yükü taşıyan eşek...” (Cuma Suresi Ayet: 5) olarak tanımlandı? Ellerindeki bilgiler yanlış olduğu için değil; semadan ilham alan gönlün sahibine bigâne kaldıkları, fena davrandıkları için. Çünkü Kur’an onların ellerindeki bilgiyi yalanlamıyor, aksine doğruluyor, tasdik ediyordu. Onlar ise semadan taze inen Kur’an meyvelerini değil; kurutulmuş, konserve edilmiş, reçel yapılmış... eski mevsim meyvelerini tercih ettiler. Bu tercih, onların tutkularından, alışkanlıklarından, heva ve heveslerine uymalarından kaynaklandı. Fücurlarından arındıran vicdanlarının sesine değil; vargücü ile kötülüğü emreden nefislerine uydukları için o derekeye düştüler ve bu ağır ilahi hakareti hakettiler. Eğer nefisleri ile ittifak edip vicdanlarının sesini bastırmasalardı; semadan ilham alan gönlün sahibinin sunduğu taze meyvelerin, ellerindeki kurutulmuş geçmiş mevsimlerin meyvelerinden üstün olduğunu vicdanları onlara söyleyecekti. Hêyhat ki tutkularına, alışkanlıklarına ve “fücurunu ilham eden” (şems Suresi, Ayet: 8 ) nefislerine uydular ve cahiliyye üzere yaşayıp öldüler.

Ehl-i kitap tabiri Kur’an’da sıkça geçen temel bir kavramdır. Bu kavram elbette ki kıyamete kadar geçerlidir. Bu kavramın içine, Kur’an’a şeklen uyup özü ile uymayanlar da dahildir. Din ilimlerini dünyalık elde etmek için vasıta yapanlar da bu kavramın içindedir. Cilt cilt tefsirler yazan, kitaplar te’lif eden çağımızın cahiliyye uleması da ehl-i kitap hükmündedir. Çünkü cahiliyye bir ortamdır, bir zihniyettir. Cahilliye dönemlerinin dindarları, din bilginleri, dini cemaatları da cahiliyye mensubudurlar. Düşünün ki Hilafetin kaldırılmasına fetva veren müfessirler, müdderrisler oldu. Süfyan’a tabi olup zındıkaya hizmet eden ulema ve meşayih oldu. Elbette bütün bunlar ehl-i kitap hükmündedirler.

MEHDı’nin çağını idrak edip onu tanımayan, tasdik etmeyen, bigâne kalan, muhalif olan, karşı cephede yer alan... ulama, meşayih ve müfessirin... de ehl-i kitap hükmündedir. Çünkü aslolan ilim değil, hidayettir. Hidayet ise şekli değil vicdanidir. Kur’an’da hidayet üzere olmayan din alimlerini ağır şekilde suçlayıcı ayetler çoktur.

ışte bu ehl-i kitap kavramı; Hak Dini, yaşadığı çağın perspektifiyle idrak etmeyen, yeni mevsimin taze Kur’an meyvelerine eli yetişmeyen, ilahi dinin geçmiş mevsimlerinden kalma dondurulmuş meyvelerine bağımlılığı olan din mensuplarıdır. ırtica da aslında ehl-i kitap kavramının değişik bir içeriğidir. ırtica, ehl-i kitap zihniyetinin bir versiyonudur. Nitekim Hz. Muhammed (sas) ehl-i kitap ile mücadele etmiştir; MEHDı’nin ise irtica ile mücadele edeceği bildirilmiştir. Kur’an’ın salikleri çeşitli hususlarda inkârı taklit etme durumuna düşmüşlerse ve çağın gerisinde kalmışlarsa tartışmasız ehli kitap konumuna düşmüşler demektir. MEHDı her konuda insanlığa öncülük edip gerçek yeniliklere rehberlik edecektir. Hak Din tabi olmaz, ona tabi olunur; ıslam üstündür, üstünlük kabul etmez. Aksi halde ehl-i kitap zihniyeti, irticai anlayış hortlamış demektir. Onun için dedik Hak Din her dem tazedir.

Kur’an’ın çağımızdaki en taze meyveleri Harun Yahya’nın eserleridir. Harun Yahya’dan habersiz ıslam’ı yaşayanlar bir nevi ehl-i kitap hükmündedirler. Bunun farkında olmamaları bu gerçeği değiştirmez.

39

02.07.2004, 12:46

Harun Yahya'dan habersiz yaşayan ehl-i kitap hükmündedir ha?

Harun Yahya'yı sevmiyorum,niye biliyor musun, çünkü Süfyan'ı kahraman gösteriyor,

Bunu o malum kişinin Süfyan olduğunu Bediüzzaman dahi artık söylüyor,
zaman o kişinin ıslama zararlı olacak o şahıs olduğunu gösterdi diyor,
daha önce kaç yerde alıntı yapıp gösterdiydim,


bir de utanmadan Harun Yahya'dan habersiz yaşanı ehl-i kitaptan yaptın,

Allah'tan kork,

Risale Okuyorum

Üyeliği İptal Edildi

  • "Risale Okuyorum" bir erkek
  • "Risale Okuyorum" adlı kullanıcı yasaklandı

Mesajlar: 663

Konum: Ankara

Meslek: Öğrenci

Hobiler: İnternet, Risale-i Nur

  • Özel mesaj gönder

40

02.07.2004, 15:07

Yahu 12 eylülü Erbakan yapmış duydunuz mu arkadaşlar. Buna sadece gülerim.

Alıntı

Gerçek şu ki; 12 Mart, 12 Eylül ve 28 şubat askeri müdahalelerinde ERBAKAN ile birlikte hareket eden askerler ordu içinde hep NATO ekibine galip gelmişlerdir.


Hadi ya demek Erbakan 28 şubatta Türkiye müslümanlarına, orduyla birlikte darbe vurdu yani. Allah Allah. Erbakan müslüman biri diye biliyordum. Neden binlerce subayı attırdı, imam-hatiplerin önünü kapattı, başörtüsünü yasaklattırdı? Vay bea ! Malezya'nın Mehdi sandığı adama bak.

Alıntı

MEHDı daima Hakkı üstün tutacak, daima her işinde haklı çıkacak, her söylediği doğru çıkacak. Onun dediğini yapmayanlar daima pişman olacaklar. MEHDı’yi sadece vicdanıyla hareket edenler tanıyabileceği için, onu tanımada; inkârcı ile dindar aynı konumda olacak. Nitekim Tempocular MEHDı’yi tanımada Yeni Asyacılardan daha yakın bir yerdeler


Peki siz nerdesiniz? Muhtemelen en uzak noktada olmalısınız !!!

Alıntı

şu anda dünya hakimiyetini kurmuş bulunan Siyonistler (Deccal’in adamları) örtülü bir yapılanmanın ve gücün sahibidirler. ERBAKAN da mesajını açıkça verirken, gücünü ve yapılanmasını örtülü yürütmektedir. Dolayısıyla büyük kısmını insanların farketmediği bu örtülü mücadelenin sonuna gelinip başarı sağlandığında ERBAKAN bir şekilde ortaya çıkıp zaferini ilan edecektir. ışte MEHDı’nin çıkışı diye sözü edilen olay nihai zaferini ilanı ve resmi iktidarıdır. Hz. Muhammed’in (sas) de mesajı ve tebliği açık ve net olmasına karşın askeri ve siyasi gücü tamamen ve her zaman açıkta değildi. Hz. Muhammed’in (sas) devlet merkezini kurduğu Medine Yahudi hakimiyetindeki bir şehir idi. ERBAKAN’ın da siyasi mücadelesini yürüttüğü Türkiye, Osmanlı Devleti’nin yıkılışından sonra doğrudan Yahudilerin (Sabetaycıların= kripto Yahudilerin) yönetimine girmişti.


Vay bea! Erbakan hocamız baya kişinin kafasını karıştırmış anlaşılan...

Alıntı

MEHDı hakkında pek çok hadis-i şerif kitaplarda yer almış bulunuyor. Ancak Kur’an’da en net olarak şu ayet ERBAKAN’a işaret etmektedir: Ve alamat: Ve bin NECMı hüm yehtedûn. (Nahl Suresi, Ayet: 16) Bu ayet ‘müşkil’ ve ‘iş’ari” ayetlerdendir ve hiç bir tefsirde makul ve mantıklı bir anlam verilememiştir. Meali şöyledir: Ve işaretler de; onlar yıldızla da hidayet bulurlar. Necm Arapça’da yıldız demektir. ERBAKAN’ın ismi de Necmeddin, yani Dinin yıldızı anlamındadır. Geçmişteki birçok alim MEHDı’den “parlayan yıldız” diye söz etmiştir. Ayetteki ‘Onlar Necm (yıldız) ile hidayet bulurlar’ ifadesini Necmeddin ile hidayet bulurlar şeklinde anlamamak için hiç bir neden yok. Ancak yukarıda da ifade ettiğimiz gibi MEHDı’yi birtakım delil ve işaretlerle tanımak imkânsızdır. Çünkü geçmişte de böyle bir tanıma şekli hiç gerçekleşmemiştir. Bu deliller ve işaretler sadece tanımakta olanların kanaatlerini pekiştirmek içindir.


Dini siyasete alet etmenin bu kadarı da pes doğrusu. şimdi de ayetleri işlerine geldiği gibi çeviriyorlar. Allah ıslah eylesin ne diyeyim (amin)

Alıntı

Ancak mutlak gerçek MEHDı, zaferini ilan edip tartışmasız tüm maddi ve manevi güçleri kontrolüne aldığı zaman belli olacak. Bizler kat’iyyetle ve hakkalyakin derecesinde ERBAKAN’ın MEHDı olduğunu biliyoruz. Ancak herkesin inanması ancak kesin zaferle mümkün olacak. Nitekim Hz. Muhammed’e (sas) de Mekke’nin fethiyle sağladığı kesin zaferden önce genel anlamda tam inanılmıyordu. Yani Mekke’nin Fethinden sonra inanmayanlar da inanmak durumunda kaldılar. ıslam’ın baki olacağı ve “kökünün kazınamayacağı” o gün ancak belli oldu.


ınancınıza saygımız sonsuzdur ancak o kadar hakkalyakînsiniz ki delil bile gösterememişsiniz. Saydığınız 15 madde içinde sadece bir ayet var. Gerisi şahsi fikirlerinizden ibaret.

Alıntı

BEDıÜZZAMAN Said Nursi, “Ben MEHDı’nin müjdecisiyim” diyor. Ama Risale-i Nur’u hıfzedenler dönüp de MEHDı’ye bakmıyor. Böyle bir “nurcu” BEDıÜZZAMAN’ın makbulü olur mu? Çünkü BEDıÜZZAMAN’ın varlık nedeni MEHDı’ye “pişdarlık” etmektir. “Bir topluma elçi göndermedikçe azap edici değiliz” mealindeki ayet ve “Zamanının kutbunu tanımayan cahiliyye üzere ölür” şeklindeki hadis işte bu gerçeği ifade etmektedir.


Vay bea Bediüzzaman'ı da çok iyi tanımışsınız. Peki din adına siyaset olamayacağından bahsettiğini de okudunuz mu?

Alıntı

MEHDı’nin çağını idrak edip onu tanımayan, tasdik etmeyen, bigâne kalan, muhalif olan, karşı cephede yer alan... ulama, meşayih ve müfessirin... de ehl-i kitap hükmündedir. Çünkü aslolan ilim değil, hidayettir. Hidayet ise şekli değil vicdanidir. Kur’an’da hidayet üzere olmayan din alimlerini ağır şekilde suçlayıcı ayetler çoktur.


Azizim sen uçmuşsun bea. ılmin değerini de hiçe saydın. Hiç bilenlerle , bilmeyenler bir olur mu?


Alıntı

Kur’an’ın çağımızdaki en taze meyveleri Harun Yahya’nın eserleridir. Harun Yahya’dan habersiz ıslam’ı yaşayanlar bir nevi ehl-i kitap hükmündedirler. Bunun farkında olmamaları bu gerçeği değiştirmez
.

Hoca sen gerçeği yalayıp yutunca bize diyecek söz kalmadı walla.

Allah Erbakan hocanla birlikte haşrolmayı nasip etsin sana. Ne diyeyim....
"şimdi oku, kabirde okuyamazsın!" (Zübeyir Gündüzalp)

Yer Imleri:

Bu konuyu değerlendir