Muhabbet Fedâileri

Nevin HALICI

Bir bal helvası hikâyesi
"Ger istersen hayatı, çareleri bulunan şeyde acze yapışma.
Ger istersen rahatı, çaresi bulunmayan şeyde ceza'a (ağlayıp, sızlanma) sarılma." Said Nursi. Sözler, sayfa 986.

Geçen hafta içinde "Hür Adam" filmini seyrettim. Said Nursi'nin hayatının bir bölümünü ele alan film, onun yeryüzüne sunduğu fikir tohumlarının meyve verdiğini görmesiyle son buldu. Sonraki yaşamı da aşağı yukarı aynı şekilde sıkıntılarla geçen ama çalışmalarına hiç ara vermeden devam eden Nursi'nin eserleri günümüzde dünyanın birçok ülkesinde okunuyor ve insanları aydınlatıyor.

Bediüzzaman'la iki defa aynı hapishanede yatan babamdan, "Ömer benim yerime şehit oldu" dediği Ömer ağabeyimden ve babama yazdığı mektup nedeniyle onlarla birlikte bir süre hapis yatan Metin ağabeyimden dolayı çocukluğumdan beri nurculuğu ve Said Nursi'yi tanıyorum. Urfa'da hastalığı ilerlediği zaman babamın Urfa'ya çağrıldığı zaman nasıl bir üzüntüyle gittiğini ve vefatından sonra nasıl bir üzüntüyle döndüğünü de hatırlıyorum.

Bu camianın filimde de belirtildiği gibi çok sıkıntı çektiğini biliyorum. O zamanlar evde vakitli vakitsiz yapılan aramalara ilkokuldaki çocukların anlam vermesi imkânsız; ayrıca artık serbest yayımlanan nur risalelerinin saklanmasına da... Günümüzde sıkıntılar artık bitti. Ne yazık ki Bediüzzaman Hazretleri ölene kadar sıkıntı içinde yaşadı. Allah rahmet eylesin.

Film eski günlere götürdü. Anlatılanların çoğu babamdan duyduğum gerçeklerdi. Bütün Müslümanlar kardeşti. Müslüman olmayanlara da saygı duyulmalıydı, kul hakkı yenilmemeliydi, bütün insanlara sevgi gözüyle bakılmalıydı. Günümüzdeki anlayış, hoşgörü vb kavramlar o dönemde Bediüzzaman'ın üzerinde durduğu prensiplerdi. İslam'ın en değerli prensipleri...

Bugün anlatacağım hikâye o dönemlere ait bir bal helvası hikâyesi. O zamanlar Erzurum'un Kiğı kazasının, Şaruk köyünün dağlarında çocukluğunda evin koyunlarını güden çobanlara katılan babama ve çobanlara annesi öğlen yemeleri için bal helvası da yaparmış. Bu nedenle, bıçakla adeta kazınarak yenen sert bal helvası evimizden hiç eksik olmazdı. Babam Afyon hapishanesinde iken annem ona bir bal helvası gönderiyor. Babamın ikram ettiği bal helvasını, filmde de vurgulandığı gibi para vererek tadan Bediüzzaman, kendi çocukluğunun Bitlis helvalarına benzeterek çok beğeniyor. Bir süre sonra babama bir miktar para veriyor ve annemden aynı helvadan göndermesini istiyor.

Annemin bu haberle ne kadar mutlu olduğunu anlayabilirsiniz. Hemen gönderilen para ile alınan malzemelerle tekrar bir bal helvası yapılıyor ve Konya'dan Afyon'a gönderiliyor. El emeği unutulur mu, hemen bahşişi de Konya'ya dönüyor. Annemin o bahşişi herkese bereket parası olarak dağıttığını hatırlarım. Para bitince de eşin dostun bize kalmadı diye nasıl hayıflandığını da...

Hayatının son yıllarında Konya'ya gelen Bediüzzaman, Mevlana'yı ziyarete gider. Orada dua ederken kendisini takip eden komiser acele etmesini söyler. Bu ikaza "Biz kalıcı değiliz evladım" diye zarif bir şekilde cevap verir ve Fatiha'sını aceleyle okuyup tamamlar. Devamlı takip edilmekle çok zor geçen hayatı, bu Konya ziyaretinden sonra gittiği Urfa'da sona erer.

Sevgili okuyucularım bu hafta sizlere annemin evimizde her zaman yaptığı o bal helvasının tarifini veriyorum. Sade balla yapılanı soğuyunca sertleştiği için yumuşak yapmak isterseniz zevkinize göre yarım veya bir su bardağı su da ilave ederek yapabilirsiniz; ama benim tercihim aslına uygun sakız gibi olanı... Ağız tadıyla ve sevgiyle kalın.

Bal Helvası

MALZEMELER:
1 su bardağı tereyağı
1 su bardağı un
1 su bardağı bal

YAPILIŞI: Yağı altı yuvarlak tencerede erit. Unları ilave et, çok hafif ateş üzerinde un pembeleşinceye kadar yaklaşık 60 dakika karıştırarak kavur. Ateşten al, balı kavrulmuş olan meyaneye karıştırarak ilave et. (Balla ateşte fazla tutulmaz, bal acılaşır) Hafif ateş üzerinde karıştırarak tencereye yapışmaz hale gelince helvayı tabağa düzenle, sıcak olarak sofraya çıkar.

Zaman