Kur'an-ı Kerimin bizlere öğrettiği ve devmlı uymamızı tavsiye ettiği, Risale-i Nur talebelerinin de uyguladığı Takva , korkma, sakınma, Allah korkusuyla günahlardan korunmak demektir. Muttaki, takva üzere yaşayan mü’min demektir.
Takvada ilk akla gelen, haramlardan kendizi men etmektir.
Bunu, mekruhlardan sakınma takip eder. Mekruh, çirkin bulunan, hoş karşılanmayan fiil, söz ve hallere denir. Bunların terk edilmeleri de takvadandır.
Daha sonra şüpheliler karşımıza çıkar. Bunların da mekruhlar gibi haramla bir başka komşulukları vardır. Hakkında kesin bir hüküm olmayan işlerde, takvaya uygun olanı, haram olma ihtimalini gözeterek o fiilleri terk etmektir. Sonra mübah ve helal olanlar gelir. Bunlardan yeteri kadar istifade edip israftan sakınmak da takvadandır.
Peygamberimiz S.A.V. “Helal belli, haram da bellidir. Fakat bu ikisinin arasında şüpheli şeyler vardır.” diye başlayan bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurur: “Nasıl bir çoban, koruluğun kenarında koyun otlattığında, koyunlarının her an koruluğa girme ihtimali varsa, şüpheli şeylerden korunmayanın da harama düşme ihtimali öylece vardır.”
şüpheli, haramın en yakın komşusudur. O araziye girenin bir süre sonra haram sahasına düşmesi kuvvetle muhtemeldir. şüpheliden sakınanlarla haram arasına bir tampon bölge girmiş oluyor.
Kur’an-ı Kerimden bir takva dersi:
“...Yakıtı insanlar ve taşlar olan ve kâfirler için hazırlanan o dehşetli ateşten sakının.” (Bakara Sûresi,14)
Takva ve salih amel, ruh ve kalbin terakkisinde iki esastırlar. Salih amel ile manevi karlar elde edilir. Takva ile de bu kar korunur ve zararlardan uzak kalınır.
Takvanın üç mertebesi vardır:
1- şirkten takva: ıman ederek şirkten korunmak. Kişi böylece ebedi cehennemde kalmaktan korunmuş olur.
2- Masiyetten takva: Büyük günahları işlemekten, küçüklerde de ısrardan sakınmak. Takvanın en yaygın manası budur.
3-Masivadan takva: Kalbini, Hak'tan alıkoyan her şeyden uzak tutmak.
