Muhabbet Fedâileri

Bediüzzaman Hazretleri nin ıhls ve Uhuvvet risalelerinde ele aldığı meseleler iman ve Kuran a hizmet eden insanlar için su, ekmek ve hava kadar önemlidir.

şayet insan kendisinin hizmet etmesini sağlayanın Allah olduğuna aksine ihtimal vermeyecek bir kesinlikte inanmasına vesile olacak ihlasa sahip değilse Allah yolunda koşar durur da yine şirkten kurtulamaz. Bu bakımdan ihlas çok önemlidir. ıhlası dile getirip azami ihlası elde eden kişinin latifeleri öyle bir gelişir ki o ızdırar diliyle insan Allah dan ne isterse Allah onu lütfedip verir

Mesela bir uçak kazası oluyor uçak buzların içine düşüyor.Saatler sonra buzların içinden insanlar diri olarak çıkarılıyor. Bir zelzele oluyor 10 gün sonra bile diri olarak çıkarılan insanlar oluyor.insanların orada sebepler tamamen tükenmişti beni kurtarması için Rabbime teveccüh ettim dediklerini duyuyoruz.insan kırık kalbiyle Allah a teveccüh etmiş Ya Rabbi ya Rabbi demiş ve Kudreti Sonsuzun Lebbeyk sesiyle sahil-i selamete çıkmıştır. ıhlasta işte böyle bir kuvvet vardır.

Günümüzde insanlığın yararına iş yapan dünyanın her tarafındaki muhtaç insanlara koşan açlıkla kıvranan coğrafyalara bir Hızır gibi yetişen insanların en birinci hareket noktası bu ihlas düşüncesi olmalıdır. Onlar her yaptıkları hayrın ardından Allah rızası için insanlığa hizmet ediyoruz Rabbimizin hoşnutluğunu kazanamayacaksak, kendilerine hizmet götürdüğümüz insanların dualarını alıp rıza dairesini genişletemeyeceksek Rabbimiz bizim hakkımızda “Ben senden razıyım, sen de Benden razı ol” demeyecekse bütün bu yapılanların hiç bir manası yoktur diye düşünmelidirler. yapılan her işte ihalsı kazanmak ve sadece Rabbin rızasını gözetmek semere ve meyveyi de ahirete bırakmak gerekir bu inanan insanların düşünce sistemlerinin ruhu ve esasıdır.

ihlas nedir?

EY ÂHıRET KARDEşLERıM ve ey hizmet-i Kur’âniyede arkadaşlarım! Bilirsiniz ve biliniz:

Bu dünyada, hususan uhrevî hizmetlerde en mühim bir esas, en büyük bir kuvvet, en makbul bir şefaatçi, en metin bir nokta-i istinad, en kısa bir tarik-i hakikat, en makbul bir duâ-i mânevî, en kerametli bir vesile-i makasıd, en yüksek bir haslet, en sâfi bir ubudiyet, ihlâstır.

ıhlâsı kazanmak ve muhafaza etmek ve mânileri def etmek için, gelecek düsturlar rehberiniz olsun

BıRıNCı DÜSTURUNUZ

Amelinizde rıza-yı ılâhî olmalı.

Eğer O razı olsa, bütün dünya küsse ehemmiyeti yok. Eğer O kabul etse, bütün halk reddetse tesiri yok.

Yaptığımız her hayırlı işte hedefimizde sadece Allah ın rızası olmalıdır. Çünkü Onun rızası her şeyden önemlidir. Başkaları beğenmese bile Onun razı olması yeterlidir. Herkes beğense ama O razı olmasa yapılan işin bir kıymeti yoktur

ıKıNCı DÜSTURUNUZ

Bu hizmet-i Kur’âniyede bulunan kardeşlerinizi tenkit etmemek ve onların üstünde faziletfuruşluk nev’inden gıpta damarını tahrik etmemektir

ıman dairesinde bulunan kardeşlerimizi tenkit etmemeli ve yaptığımız işleri sanki kendi meziyetimiz gibi gösterip onların gıpta damarlarını tahrik etmemeliyiz. Nasıl ki insanın bir eli diğeriyle rekabet etmez bir gözü diğerini tenkit etmez dili kulağına itiraz etmez kalbi ruhunun ayıbını görmez hadisin ifadesiyle bir vücudun azaları hükmünde olan müminler de birbirlerine karşı aynı tavrı sergilemelidir

ÜÇÜNCÜ DÜSTURUNUZ

Bütün kuvvetinizi ihlâsta ve hakta bilmelisiniz.

ınanan insanlar bütün kuvvetin ihlâsta ve hakta olduğunu bilmelidirler.

DÖRDÜNCÜ DÜSTURUNUZ

Kardeşlerinizin meziyetlerini şahıslarınızda ve faziletlerini kendinizde tasavvur edip, onların şerefleriyle şâkirâne iftihar etmektir

Kardeşlerimizin meziyetlerini sanki kendimizinmiş gibi sahiplenmeli her yerde onların sahip oldukları faziletleri kendi faziletimiz gibi anlatmalı ve sahip oldukları bütün güzelliklerden dolayı Allah a şükredip iftihar etmeliyiz

ıhlas risalesinde anlatılan düsturlara göre bir müminin gaye i hayali insanlığın yüzünü güldürmek mazlumların mağdurların iniltilerini dindirmektir.

Yani haksızlığın her türlüsüne karşı durup hakka taraftar olmaktır. Bu düsturlar üstad ın ifadeleriyle en azından her onbeş günde bir tekrar edilmek suretiyle iyice benimsenmeli ve fıtrata mal edilmelidir.

Uhuvvet risalesinde anlatılan hakikatler ise içimizde kardeşlik duygu ve düşüncesini mayalar. Kardeşler olarak bizi birbirimize bağlar. yani kardeşlerin meziyetleriyle yaşama kalblerin beraberliğindeki manevi kuvvete inanma demektir. eğr bu risaleleri her on beş günde bir tekrar edip okuyabilsek bir kısım kinlerimizden ve nefretlerimizden sıyrılma imkanı bulacak hiç kimseyi küstürmeyecek darıltmayacak ve herkesle sonuna kadar beraber yaşama imkanı bulabiliriz.

Ama maalesef ihlasın düsturlarını çiğnedik uhuvvetin düsturlarına ehemmiyet vermedik. Bir gemide hep birlikte aynı geminin mürettebatı ve tayfaları olduğumuzu bir fabrikada çeşitli işlerin başında çalışan değişik hademeler olduğumuzu unuttuk.

Evet okumamız lazım. Ancak okuma bir iştir okuyup anlama ve hazmetme başka bir iştir. Evvela biz birinci işi bir yapalım. Her onbeş günde bir okumayı prensip haline getirelim tembellik edip okumayanları uyaralım. Bu şekilde kendimizi okumaya alıştıralım.