yazarın bu esere başlamasınında ilginç bir hikayesi var...
''Yakacık'taydık.
ıstanbul'un balkonu denilen Ayazma'da, Çamlı Çay Bahçesi'nde sohbet ediyorduk.
Söz düğünlerimize geldi. Düğünleri nasıl yapmalı, nasıl daha verimli ve faydalı hale getirmeli sorusu ortaya atıldı.
ışte bu sohbet esnasında, ev sahibemiz olan Sermin Hanım, nikahlarda dağıtılan şekerin anlamsız bir israf olduğunu dile getirdi ve bir teklifte bulundu:
"Hocam, evlilikle ilgili küçük bir eser yazsanız da, oğlumuzun düğününde nikah şekeri yerine biz onu dağıtsak, olmaz mı?"
Ben de bu ilginç teklifi memnuniyetle kabul ettim. Hakikaten, insanlara kalıcı ve daha faydalı bir "Nikah şekeri" sunmak güzel fikirdi.
Üstelik, kısa bir süre sonra, benim oğlum da evlenecek, dolayısıyla ona da nikah şekeri lazım olacaktı.
Bu görüşmeler üzerine , Sermin Hanım şu teklife bulundu:
"Öyleyse, bu kitabın adı, Nikah şekeri olsun ki, davetliler garip karşılamasınlar."
ışte bu sohbetin bereketi, elinizdeki kitapçıktır.
Bu eserde evliliği, aile mutluluğunu, anlaşmayı, kaynaşmayı ve bir ömür sevgiyle birlikte yaşamayı özetlemeye çalıştık.
Dilerim ki, bu kitapçık evleneceklere bir yol gösterici, evlenmekte olanlara bir rehber, ve de eski evlilere, bir yenilenme heyecanı olur.
Allah, evlenecek olanları iyilerle karşılaştırsın.
şerden ve şerlilerden hepimizi uzaklaştırsın.
Gerçek bir sevgiyle birbirine bağlanacak olanlara, nikah nasip etsin.
Evlilere de, nikahın hakkını verdirsin.
Eşleri birbirine sevdirsin.
Sevgi dolu yualardan, sevgi dolu yürekler yetiştirsin.
Son kalemiz olan ailemizi korusun ve kurtarsın''.
şu âlemde mü'minin mü'mine karşı en büyük yardımı dua iledir.Barla -247
, işin şakası bir yana, güzeldi kardeşim, Allah razı olsun. 
