Ben de Halit Ertuğrul'un birçok kitabını okudum.Benim bazı şeyleri fark etmemde ve uyanmamda bana yardımcı olan yazarlardan biri kendisi.Rabbim ondan razı olsun..Ben de "Kendini Arayan Kadın","Aradığını Bulan Kadın", "Kendimizi Nasıl Yetiştirelim,"Gençlik Mektupları"nı tavsiye ediyorum.
"Efendim! Ben seni çok seviyorum.
Efendim bu günahkar ümmetin sana gelmek istiyor,sana kavuşmak istiyor,himmet et,yardım et,davet et.
Efendim!Ben senin sevgini,senin aşkını,senin sevdanı çok geç keşfettim.Ama ne olur,muradım yolda kalmasın...Ne olur,sana koşan ümmetinin arasına al beni...Ne olur,huzuruna çıkmama,o yüce makama yüz sürmeme müsaede et...
Efendim!Ben çok,çok günahkarım.Eğer sen medet etmezsen,eğer sen ricacı olmazsan ben ebediyen mahkum olurum.
şu iç yangınımdan,şu yürek parçalayan acımdan,şu dinmeyen feryadımdan haberdar ol,Efendim.
Sen alemlerin Resulü,alemlerin peygamberi,benim efendimsin!
Kovsan bile gidemem artık.Başka kapım yok benim.Eğer o şefaat,o himmet,o yardım ve o merhamet kapısını açmazsan bile,senin için,senin sevgin için,senin aşkın için ebediyen yanıp tutuşacak olan bir günahkar ümmetinden biri olduğumu unutma...
Sen ki nice günahkara yol gösterdin.Nice günahkarlara el uzattın,nice katillere,inançsızlara himmet ettin.Nice gözü yaşlıları teselli ettin.
Sen ki,kainat senin için yaratıldı.Sen ki Rabbimin en yüce kulusun.Sen ki yüceler yücesi,efendiler efendisisin.
Ben ki,gencecik ömrümü affolunmaz günahlara bulaştırmış,ümidi ümitsizlikle kaybetmiş,dostlarından ihanet görmüş,kulluğun tertemiz ömür sayfasını kirletmiş,çaresiz,yalnız,sana aşık bir Allah kuluyum.
Ne olur Efendimiz.Kur'an'a ,ıslam'a,Müslümanlara ve seni sevenlere olan muhabbetim ve saygım hürmetine...Ne olur,bana da 'ümmetim' dediğin o kapıyı aç...
Bu kalbim bu ayrılığa,bu sevdaya daha fazla dayanamaz.Ne olur Efendim,ne olur...
Efendimiz,
Alemlere rahmet sen...ınsanlara rehber sen...Yanık gönüllerin tesellisi,kurumuş dudakların ümidi,sönmüş gözlerin şevki sensin...
Sen, "Yok mu bizi kurtaran,yok mu bize imdat eden,yok mu bu dermansız derdime şifa?" diye inleyenlerin son çaresisin.
Yolda kalmış,köşe başında unutulmuş,adresini kaybetmiş,umutlarını tüketmiş her kul, "Efendimiz" diye senden yardım ister.Sen ki,sana dönen elleri,senin için çarpan yürekleri,senin için akan gözyaşlarını geri çevirmemişsin.
Sen ki,çaresizlere çare olmak için,Rabbim huzurunda bir ömür el bağlamış,boyun bükmüşsün.
Efendimiz,
Seninle hayat buldu bu alem...Ben de hayat bulmak istiyorum.Seninle coştu kurumuş ırmaklar,durgun güller,dökülmüş yapraklar...Ben de coşmak istiyorum.Senden söz aldım,kimsesizler,mazlumlar,masumlar ve terk edilmişler...
Ben de sizden olmak istiyorum.
Efendimiz,
Ne olur çağır beni,huzuruna al,o büyülü,o gizemli,o aşk dolu,o ümit dolu aleme beni de dahil et.
BANA şEFAAT ET
Efendimiz,
Efendilerin şanı vermektir,yardım etmektir,affetmektir,himmet etmektir.
Senden o şefaat müjdesini isteyene vermemek senin şanına yakışmaz.Ne olur,ne olur,beni ayırma...
Efendimiz,
Sen ümmetin için yaşadın,onlar için çile çektin,onlar için gözyaşı döktün,onlar için onca işkenceye katlandın.
"Ya Rabbi,eğer ümmetimi vermezsen,ben de cenneti istemiyorum." dediniz.Ümmetinizi bu kadar sevdiniz.
Peki efendimiz,beni dışarda mı bırakacaksınız? Beni o halkaya dahil etmeyecek misiniz?
Hatalıyım,günahkarım,ama seni öylesine seviyorum ki,eğer bu mümkün olsa,binlerce kez,yüz binlerce kez,senin sevdan uğruna bu hayattan vazgeçerim.
Yeter ki bir işaret ver.Küçük bir işaret...bana ümit olması için,bana son bir pencere,son bir teselli için...
Efendim,istiyorum bunu senden,çağır beni,koşarak geleyim;istersen sürüne sürüne,istersen kanlarımı döke döke...
Yeter ki çağır beni Efendimiz..."
-Aradığını Bulan Kadın'dan-
Alıntı sahibi ""cevat uykan"" 
