Muhabbet Fedâileri

Gözü doymazlık, sırf kendisi için herşeyi feda etmek, doymak bilmeyen nefsini tatmin için herşeyin zevali gözüne hoş görünmek. Bugün dünyanın başındaki felaketlerin sorumlusu işler içinde bu ilk 5'e %99.999 girer.

Ne kadar herşeyi feda etse de, nasıl tuzlu su susuzluğu gidermez, öyle de, mutluluk bulamaz.

şu dünya üzerinde insanlar kanaat etse, ne kadar mutlu yaşayabilirler.

menfaat damarı kullanılarak, iktisatsızlık illet olmuş..az bir dünya menfaati de onun için kabul görmüş..karşılığında da ebedi hayat satılmış..
Bediüzzaman'ın r.a. amcasının çorbasını içmemesi de bu iktisat ve kanaatine, hiçbir hatır müdahele edemesin diye değil mi?

arjantinde olan krize ve ülkemizde olan krize bakarak vahim neticeyi görürüz..

iktisad yapınca ..israf halinde lezzetsiz gördüğümüz nimetteki lezzetide görmüş oluyoruz..

iktisad şükrü manevi olduğuna göre..

şükür ise nimette,nimet vereni görmek demek idi..

buna göre iktisad yapan insan görünüşte lezzetsiz olan nimettende lezzet almaya başlar..

der ki bu nimeti de Allah bana verdi..hayli lezzetli yaşar..

Zitat von »"kayranur"«

Lezzetsiz görünen nimetlerdeki lezzeti tatmasına nasıl sebeb oluyor

Vahim neticeler nelerdir..

haddime mi bilmem ama anladığım şeyi söylemek istiyorum; ''lezzetsiz görünen nimetlerdeki lezzet''ten anladığım şey, mesela iş yerinden eve giderken akşam yemek için marketten bir şeyler aldığınızı düşünün; pide, hazır köfte, ekmek, pasta, meyve suyu, meyve-sebze... bunlarla eve gelip akşam yemeğini yaptığınızı düşünün. bunların arasında ekmek sizin için ne kadar değerli? veya ne kadar dikkatinizi celb ediyor? pastanın pidenin yanında benim için bir değeri olmazdı.. ama iktisadi davrandığımızı, arzularımızı da bastırdığımızı düşünelim, sadece ekmek aldık bir de domates, bir de domates için tuz diyelim.. şimdi ekmek sizin için ne kadar değerli. benim için vazgeçilmez olurdu, ayrıca tadı da mükemmel olurdu.

''israfın neticesindeki vahim neticeler''e de geçen senelerde intahar eden bir genci örnek vermek istiyorum, dünyanın sayılı zenginlerinden bir adamın oğlu olan genç intihar etmişti, sebebini de; her şeyin tadını aldığını(maddi olarak) doyamadığını, artık bir şey anlamadığını söylüyordu.. ve dünyada artık tadını alacak bir şeyin kalmadığı için intihar ettiği gibi şeyler söylüyordu, daha doğrusu yazıyordu. yani bu kadar uç noktalarda olmasa da biz de her seferinde biraz daha fazlasını istersek, o biraz daha fazlanın sonu yok. gerçi sizler bunu benden daha iyi biliyorsunuzdur.

Sokak ağzıyla diyecek olursak, nasıl eziklik ile tevazu birbirine benzer görünse de çok farklıdır, öyle de cimrilik ile iktisad arasında fark vardır, karıştırmamak gerek.

âmîn, ecmaîn,

3 gün geçmiş ama?

Yok ben yeni farkettiniz zannettim yazıyı, acaba? dedim.

iktisadla elindekiyle yetinebilmeninde önemi var ,ekmegi olanin gözü peynirde ,peyniri ekmegi olanin gözü zeytinde, bu ücününde olanin gözü pastada desek yerinde olur belki .iktisad yapamayan baskasina ya muhtac oluyor ,ya borclaniyor ,yada gözü devamli disarda oluyor desek dogru olur kanaatindayim.

Aynen katılıyorum size Nural hanım. Kanaat, en büyük hazinedir...

forumda da ne kadar bayan var, maşallah!