Muhabbet Fedâileri

MERSİYE
Baharda hazan var, yazda kış olmuş.
Bülbüller neşesiz, gül kırış olmuş.
Sanki yaşamaktan bir bıkış olmuş.

Bir matem çıkıyor şimdi her yandan
Zübeyir Ağabey de gitti dünyadan.

Gönüller hüzünlü, dostlar hep ağlar.
Gündüz gece olmuş asuman ağlar.
Tüllâb-ı Nur ağlar, nevcivan ağlar.

Ey gönül sen de dön nefs ü hevadan.
Fedaîler şahı gitti dünyadan.

Bağlarda elem var, dağlar dumandır.
Sermaye bitiyor geçen zamandır.
Bu yara kanıyor, bu dert dermandır.

Bize bir davet var yine uhradan.
Sıddıklar serdarı gitti dünyadan.

İnsanlıklar din yoluyla gelişir.
Sapıtanın mahiyeti değişir.
Dost dostuyla bu yol ile buluşur.

Dost dost diye koşup dostun yolundan
Sıddıklar serdarı gitti dünyadan.

Hiçbir şey yok olmaz, ebede gider.
Bütün varlık o âleme göç eder.
İyilikler iyi yeri hak eder.

Bütün özlenenler geçti bu yoldan
Şecaat menbaı gitti dünyadan.

Kardeş, yolculuk var dost diyarına.
Çalış rızasına, koma yarına.
Saadete giden Nur kervanına,

Sen de katıl, artık kurtul hülyadan.
Azizler azizi gitti dünyadan.

Hizmet-i Kur’an’la yananlar sönmez.
O yola girenler dünyaya dönmez.
Nur’a feda olan ruhlar hiç ölmez.

Böyle ilerledi, bir an durmadan.
Üstad yadigârı göçtü dünyadan.

Durma hizmete koş, dostlar buradadır.
Ahbaba götüren yollar buradadır.
Himaye edecek kollar buradadır.

Ayrılıp anadan babadan yârdan,
Ağabeyler Ağabeyi gitti dünyadan.

Bu yolda canan da can da fedadır.
Akan gözyaşları kan da fedadır.
Ömür de zaman da an da fedadır.

Hep hizmete koştu bir an durmadan,
İhlâs kahramanı gitti dünyadan.

Bu yol ki fenadan bekâya çıkar.
Bu yol ki firaktan likâya çıkar.
Bu yol ki huzur-u Rahman’a çıkar.

Bizler de gidelim açtığı yoldan,
Nur’a sarılalım sağlam dört koldan.

Zübeyir Ağabeyin vefatı her Nur talebesini derinden üzdüğü gibi, beni de çok üzmüştü. Samsun’a bu hüzün içinde dönmüş ve kaleme sarılıp şu şiiri yazmıştım: VanAsyaNur

Hamdi Sağlamer

http://www.vanasyanur.net sitesinden alınmıştır