Sie sind nicht angemeldet.

Lieber Besucher, herzlich willkommen bei: Muhabbet Fedâileri. Falls dies Ihr erster Besuch auf dieser Seite ist, lesen Sie sich bitte die Hilfe durch. Dort wird Ihnen die Bedienung dieser Seite näher erläutert. Darüber hinaus sollten Sie sich registrieren, um alle Funktionen dieser Seite nutzen zu können. Benutzen Sie das Registrierungsformular, um sich zu registrieren oder informieren Sie sich ausführlich über den Registrierungsvorgang. Falls Sie sich bereits zu einem früheren Zeitpunkt registriert haben, können Sie sich hier anmelden.

21

Donnerstag, 8. September 2005, 14:13

ve aleykümüsselam,

Paylaştığın için Allah razı olsun kardeş, risalelerle yetiştiğin halde ülfet sahibi olmaman çok güzel. Geçen derste bir abiyle konuşuyorduk, sonradan tanıyanlar, daha çok sahipleniyor, kıymetini daha iyi biliyor diye. Babası, ailesi Nurcu olup da, ülfet perdesini yırtamayanlar, istifade fazla edemiyor diye bahsi geçmişti. Allah şevkini arttırsın.
Hayat, kurgudan daha acayiptir.

oNUR

Schüler

Beiträge: 142

Wohnort: Istanbul

Beruf: Öğrenci

  • Nachricht senden

22

Donnerstag, 8. September 2005, 16:32

Allah razı olsun babamdan. Babam 17 yaşında Risale-i Nur'u tanıdığı için bende doğduğumdan beri bu kudsi hizmetin içerisindeyim elhamdülillah. ınşallah bu muhteşem eserlerin hakkını verebiliriz.
ıhya-yı din, ihya-yı millettir. Hayat-ı din, nur-u hayattır.

Alkan

Meister

Beiträge: 1 694

Hobbys: Risale-i Nur, Kur'an dinlemek

  • Nachricht senden

23

Donnerstag, 8. September 2005, 20:18

selamın aleykum ben nurları 3 sene once falan biliyordum diyebilirim ama tam anlamıyla 1.5-2 sene oldu diyebilirim...dayım vasıtasıyla tanıştım...Ne kadar şükretsem azdır diyebilirim....gerçekten bende manevi olarak çok değişiklikler yaptığını soyleyebilirim.... Allah nurlardan ayırmasın...Nura sadık bir talebe olmayı nasip etsin...Amin...
"ey bedbaht nefsim! acaba ömrün ebedi midir? hiç kat'i senedin var mı ki, gelecek seneye, belki yarına kadar kalacaksın?

24

Donnerstag, 8. September 2005, 21:46

Selamun aleyküm,

Bu mübarek başlığı okuyupta duygulanmamak elde değil...
Ben maalesef Nurları tanımayan ve problemli bir ailenin çocuğuyum...
Haliyle asi bir şekilde yetiştim...
Komünizm kitapları okuyor gece sabaha kadar araştırıyordum..
Evimize yakın bir türbe vardı...Sık sık oraya gider,dertlerimi anlatır ağlardım..
Lise son sınıfta O türbedeki mübarek zat rüyalarıma gelmeye başladı...
Böylece yaşayamadığım dinimle ilgilenmeye, araştırmaya başladım...
Üniversiteyi kazandığımda yurtta oda arkadaşım yeni kapanmış bir kızdı ve beni ıslam’ın gülümseyen yüzüyle tanıştırdı...
O güne kadar tanıdığım bütün müslümanlar asık suratlı ve cahil insanlardı ama Emine sayesinde okuyan, araştıran, düşünen müslümanların da olduğunu öğrendim...
Bu benim için büyük bir keşifti ve o yıl odadaki bütün arkadaşlar Emine’ye kapanma sözü verdik...
Ben sözüme sadık kalarak o yaz pardesü bakmaya başladım..
Babamı kaybettiğimde içimdeki arayış daha da şiddetlendi...Okulu bırakıp çalışmaya başladım...
ıntihara kalkıştığım bir zamanda umulmadık bir şekilde Risale-i Nur imdadıma yetişti...
Kızkardeşimin bir arkadaşı benim ıslamla ilgilendiğimi duymuş ve bana Risale-i Nur’u getirdi...Uhuvvet Risalesi...
ılk okuduğumda sadece en sonundaki cümleyi anlayabildim...

” Ben o fena sözleri kendime alıyorum.Damarınıza dokunmasın,bin haysiyetim olsa kardeşlerimin mabeynindeki muhabbete ve samimiyete feda ederim...”

ışte bu söz beni Üstada sağlam bir şekilde bağladı...

O günden beridir Yeni Asya’dayım...
Güzellik ne oradadır, ne burada; ne şu zamanda, ne bu zamanda; ne Roma’da, ne Atina’da. Güzellik, hayran olabilen bir ruh neredeyse oradadır. Başka yerde ararsanız, nafile!
-Henry David Thoreau-

Alkan

Meister

Beiträge: 1 694

Hobbys: Risale-i Nur, Kur'an dinlemek

  • Nachricht senden

25

Donnerstag, 8. September 2005, 22:08

çok güzel Allah razı olsun paylaşımınız için..
"ey bedbaht nefsim! acaba ömrün ebedi midir? hiç kat'i senedin var mı ki, gelecek seneye, belki yarına kadar kalacaksın?

26

Donnerstag, 8. September 2005, 22:38

ve aleykümüsselâm,

Mehmet Kutlular abi de, "Madem hayat böyle, yaşamaya değmez" diyerek intiharı düşünüyordum, sonradan risale-i nur ile tanıştım, "Eğer böyleyse yaşanır." dedim diyor. Bunu çok sık, katıldığı toplantılarda, sohbetlerde anlatır. Bunu sadece ondan değil, shiba kardeşi de dinleyince, çok kişilerden duymuş oldum. ışte keramet arayana keramet. Fazla söze ne hacet, sadece, yalpalayarak sürdüğü hayat çizgisini bir anda dîne çevirip, risaletinnur kal'asına girip devam eden, binler, yüzbinler insanları görmek yetiyor. Üstad'ın, Kur'an'dan ve sünneten işaretini alarak haber verdiği "Ümitvar olunuz, şu istikbal inkılabatı içinde en gür sada, ıslam'ın sadası olacaktır." müjdesine olan intizarım, böyle hayat hikayelerini okuyunca, dinleyince, öğrenince daha da şiddetleniyor.
Hayat, kurgudan daha acayiptir.

27

Freitag, 9. September 2005, 14:17

çağdaşı mahatma gandhi gibi ancak tarihe mal olmuş insanlarda görülebilecek kendine has mücadele metodu...

din bilim paralelliğini savunması,

ifrattan ve tefritten uzak durması...

dini ilimlere hakimiyetinin yanı sıra üstün bir zekaya sahip olması...


ortalama bir medrese hocasından yüksek bir maneviyeta sahip olup ortlama bir tekke şeyhinden yüksek bir ilme sahip olması tarih boyu mücadele içerisinde olan medrese ve tekkeleri eserleri hayatı ve mücadelesiyle uyuşturması...



üstadı sevmeme sebep olan başlıca etkenlerdir...

28

Mittwoch, 14. September 2005, 01:49

Hep içimde bir his var benim ben olmadığıma dair. Ve kendimi buluncaya kadar aramaya karar verdim. Yollarım Risale-i Nur a çıktı.(Birkaç gün öncesi) şükürler olsun tüm mevcudatı yaratana ve yeminler olsun ki ben hiçim...
Gayrı bütün mevcudatı umumen isterim...
Amin.

29

Mittwoch, 14. September 2005, 09:24

Lise bittikten sonra üni. imtihanlarını kazanamayınca çok üzülmüştüm.o sıralar tek amacım üniversiti idi.Ama hayatım bir rüyayla değişti.Rüyamı enişteme anlattım (dindar diye).Gördüğüm kişinin üstad olduğunu ve bana bir mesaj verdiğini söyledi.Tarih 1996 ve hayatım tümüyle değişti.
ılk okuduğum hastalar risalesiydi.Çok etkilenmiştim.Eniştem çok büyük destekçim oldu.Allah razı olsun.

nobility

Anfänger

Beiträge: 34

Wohnort: istanbul

Beruf: öğrenci

  • Nachricht senden

30

Mittwoch, 14. September 2005, 10:20

ecmain.Allah vesile olan herkesten razı olssun
Bende ilk kez sanırım küçük sözleri okumuştum 8.sınıftayken hocam vermişti ve böylece hayatıma girdi inşaAllah bir daha çıkmamak üzere..
only the EVERLASTING is everlasting!

31

Mittwoch, 14. September 2005, 12:04

Allah razı olsun kardeşler, bizim de şevkimizi arttırıyorsunuz.
Hayat, kurgudan daha acayiptir.

32

Dienstag, 27. September 2005, 14:44

kapı komşumun büyük vesilesi ile oldu. ilk zamanlar yadırgadığım ders ortamına alışmak zaman alacağa benziyordu. derslere çok ciddi takılmadığım bir zamanda öyle bir zattan rüyada gelen mesaj ile uyandım. uyanış o uyanış. rüyayı anlatmayı uygun görmüyorum.

33

Mittwoch, 28. September 2005, 08:26

Allah rüyanı hayırlı mübarek eylesin abi. Yakın zamanda dinlediğim bir rüyayı anlatayım, bir abi cemaate nasıl dahil oldu: Rüyasında cennetin kapısında, girmeyi bekliyor, ama kapıyı açacak anahtarı yok, cenneti temaşa ediyor, derken ona, Cennetin anahtarı olarak, dayısı "Sözler" mecmuasını veriyor. Uyanıyor, kalkıyor, her neyse... Bir müddet sonra dayısı ona hediye olarak "Sözler" mecmuasını veriyor. Abi o gün bu gündür hizmette, o daha çocukken olmuş bu olay, adını unuttum abinin, abiye de ayıp olmasın, hangi abi anlattı onu unuttum daha doğrusu :)
Hayat, kurgudan daha acayiptir.

34

Montag, 16. Januar 2006, 09:59

arkadaşlar sizcede bir mahsuru yok ise buraya risale i nurla nasıl tanıştıgımızı .. yazmamızda ... bence fayda olur kanatindeyim ...çün kü , bu asırda , öyle vakalar oluyor ki akıllar hayrete düşüyor ...

kanatim o dur ki , hakkı arıyan bir şekilde bulmaması müm kün göremedim ...


ben inanın ALLAH buldurdu desem yalan olmaz , sebep ler tahtında ise işlerimin bozulup yenibir şehre taşınmak zorunda olmam kader konusunda takıntım ... bir gaste yazısı nı takip edip ve komşumunda aslında nur cematinden olması tevafuku ile ... risale i nur la tanıştım ... ve komşuma kızdım ... neden daha önce bana bildirmedin diye ... ama sora çok iyi dost uz şimdi ... o gün bu gündür ... devam ...

Zitat

"zaman ,imanı kurtarmak zamanıdır. sözler,716"

35

Montag, 16. Januar 2006, 11:32

Daha çok yolumuz var.

daha önce ismen duymuştum risale-i nuru ama okumak nasip olmamıştı. ağır gelir sıkılırım diye okumaktan kaçtım lakin karşıma onu anlatan o değerli insan çıkana kadar.O'ndan Allah razı olsun. O anlattı ben dinledim ve dinledikçe hakikatleri keşfettim. Daha katedeceğim çok yol keşfedeceğim öyle çok şey var ki. Allah nur mektuplarını tanımayanlara da tanımayı nasip etsin. Bize de bu yolda yaşamayı ve yaşatmayı nasip etsin..

applejuice

Schüler

Beiträge: 72

Wohnort: Kanada

Beruf: Serbest Meslek

Hobbys: Haber Programlari,internet,muzik

  • Nachricht senden

36

Dienstag, 17. Januar 2006, 18:46

amiin.
birgun olur mezarini kazarlar
amelini defterine yazarlar
basucuna birkac kerpic dizerler
sagina soluna donemezsin ha!

yunus emre

adgu

Anfänger

Beiträge: 11

Wohnort: Istanbul

Beruf: Dis Ticaret

  • Nachricht senden

37

Donnerstag, 21. September 2006, 11:06

Aileden pek dini vecibelerimizi öğrenemesekte, okulda en sevdiğim ders hep din kültürü dersi olmushtur. din ve iman ile ilgili bir bahis gechse hemen ilgilenirdim. lise yıllarında bir arkadashım hadi namaza dedi, camiye gittik arkasından kılarak namazı öğrendim. sonra bir sohbete chağırdılar, gittim, masonlukla ilgili kalın kitaplar okuyup, okutulup, yahudiler ve diğer milletler hakkında ağır usluplar ve düshmanımsı tavırlar sergileniordu. sonra o arkadashı ne zaman görsem kachar oldum, okulda görünmeyelim die farklı kafeteryalara gittiğimiz olurdu.

1995 yılında spor salonunda yaptığım bir esprinin ardından ağır tahkir gördüm solonun müdavimlerinden birisi tarafından(yunus abi). sonra bu esprinin yanlısh olduğunu filan söyleyince, hak verip özür diledim. sonra biraz nasihat etti bize(bana ve dayı oğluma), bizimde ilgimizi görünce ertesi günü bizi chağırıp, bi kitap vereceğini söyledi. gittik, elimize küchük sözler ve 1 haftada müddet verildi. ben 2 kez filan okumushtum ama hich hatırlamıorum. sonra bir sohbete davet etti. gittik.

97 yılına kadar risaleler ile meshgul oldum. Okudum, sohbetlere gittim vesaire... 98-99 döneminde bir gevsheklik oldu. o yılda universiteye gidince ne derslere, nede okumaya vaktim oldu kendimce. o zamanlar chok düshündüm, shefkat tokadı yerim yerim yerim die..

shimdi anladımki, en büyük shefkat tokadını yemishim. nurlardan uzak kalarak, ne chok sheyler kaybetmishim. Shimdi elhamdülillah, tekrar okumaya ve derslere katılmaya bashladım. eshimde namaza bashlayıp, bayanlar dersine katılmaya bashladı. mutluluğun - huzurun had safhasındayım. gözlerimi yashartan o mutluluğu, sururu, nurlara kavushmanın verdiği choshkuyu anlatamam.

ihsanına, nimetlerine shukur vazifesini bile göremeyen bizler o kadar isyan edip, gaflette boğulsakda, yüce rabbim, nimet vermeyi kesmioo, ihsanını eksik etmioo, shevkatini esirgemioo. Elh.

biraz uzun oldu hakkınızı helal edin.

AdgU_

38

Donnerstag, 21. September 2006, 17:28

BıSMıHı SÜBHANEHÜ VE ıNMıN şEYıN ıLLA YUSEBBıHU BıHAMDıHı

Esselamu Aleyküm ve Rahmetullahi ve Berakatuhu,

Aziz kardeşlerim, açık söylemek gerekirse ben nurları tanıdığım zaman doğdum.8 aylık bir bebek gibiyim şimdi.Nurlara kavuşmanın verdiği ilhamla emeklemeye başladım Elhamdülillah..Bu bebeğin annesi,babası,arkadaşı, her şeyi nurlar…

Hani elimiz yanarda suya da tutsak,merhem de sürsek belli bir süre o acıyı hissederiz.Benim ciğerim öyle bir yanıyordu ki nurlar bir anda acıyı aldı.Maddi manevi huzur buldum.Bu ilaç öyle bir ilaç ki; ilacı üreten: RABBıM, ilacı fabrikadan alıp eczaneye ulaştıran PEYGAMBERıM, PEYGAMBERıMDEN vekalet alıp ilacı müşterilere sunan ÜSTADIM! Size biraz bu ilaca nasıl ulaştığımdan bahsedeyim..

ışte ciğerim öyle yanarken yola koyuldum.Önce FANı ECZANESıNE gittim.Evet canım çok yanıyordu, kendimi kötü hissediyordum.ılacım orada olmalıydı.Eczane O kadar kalabalıktı ki bir yığın insan..Eczanenin başında duran ise kimse yok..Herkes kendi ilacını aramaya koyulmuş ve kimse bulamıyor derdine derman olacak ilacı..Kimisi orada oyalanmaya devam ediyor, kimisi de şaşkınlık içinde bocalıyor, kimisi elbet başka bir eczane daha vardır diye yola koyuluyor.Bende o eczanede ilacımı bulamayacağımı anlayınca yola koyuldum.

Ama o kadar içten istiyordum ki devamlı dua ediyordum..Ve ileride bir eczane daha olduğunu gördüm koştum hemen.. Eczanenin ismi NıYET ECZANESıYDı bu eczanenin başında da kimse yoktu.Benim için hazırlanmış bir paket olduğunu gördüm tezgahta.Kırmızı bir paketti.O ilacı alıp uzaklaştım.ılacın ismi: ‘‘SÖZLER’’ idi.Reçetesini okudum ve benim hastalıklarıma çare olduğunu anladım. ılacı kullanmaya başladım.ınanılmaz dercede iyi hissediyordum kendimi.Huzur bulmuştum adeta!

ılacın bittiği gün garip bir mahzunluk kaplamıştı içimi..bir daha nereden bulurum bu ilaçtan diye düşünmeye başlamıştım..Dua etmeye başladım..Hem dua ediyor hem de bu ilacın satıldığı eczaneyi arıyordum .FANı ECZANESıNıN önünden geçerken hala orda bir yığın insan olduğunu gördüm.Biliyordum o ilaç başka bir eczanedeydi..

Çok geçmeden ileride bir eczane olduğunu gördüm dua ettikçe yaklaşıyordum o eczaneye…Sonunda varmıştım evet.. eczanenin ismi BAKı NUR ECZANESı idi.Kapısında ‘‘şU ZAMANDA EN MÜHıM VAZıFE ıMANA HıZMETTıR.ıMAN SAADETı EBEDıYENıN ANAHTARIDIR’’ yazıyordu.

O kadar etkilenmiştim ki kendimden geçmişim.Girdim eczaneye dedim acil bu ilaçtan istiyorum ücreti ne olursa olsun vermeye hazırım.Dediler: ‘‘ücreti; ihlas, sadakat, takva, sabır,uhuvvet,muhabbet.!!. ’’

dedim bunlar bende varmıdır acaba birden mahzunlaştım.Düşünmeye başlamıştım ki 14 tane ilaç çıkardılar paketleyip koydular önüme üzerinde ‘‘Risale-i Nur Külliyatı’’ yazıyordu.Sen bunları al evine git ücretini de kalbine koy ilaçların sahibi,üreticisi muhakkak görür dediler.Büyük bir coşku içinde çıktım eczaneden elimde ilaçlarım aklımda ise tek bir söz ‘‘şU ZAMANDA EN MÜHıM VAZıFE ıMANA HıZMETTıR.ıMAN ıSE SAADETı EBEDıYENıN ANAHTARIDIR’’

ılaçları düzenli olarak kullanmaya başladım.ınşallah Rabbim en kısa zamanda şifaya kavuşabilmeyi ve aynı dertten muzdarip bütün kardeşlerime o ilacın faydalarını anlatabilmeyi hatta o ilaçların ihracatını yapabilmeyi nasip eder bundan sonraki vazifem bu ıNşALLAH..dualarınızı beklerim..


Nurlara Aşık,Duaya Muhtaç Biçare Kardeşiniz

Muhabbetle.. :)

nuyo

Schüler

Beiträge: 91

Wohnort: Bursa-Mustafakemalpaşa

Beruf: mesleksiz(bi baltaya sap olamadı hala)

Hobbys: ilgisiz

  • Nachricht senden

39

Donnerstag, 21. September 2006, 18:23

Zitat von »"nuraşığı"«

ınşallah Rabbim en kısa zamanda şifaya kavuşabilmeyi ve aynı dertten muzdarip bütün kardeşlerime o ilacın faydalarını anlatabilmeyi hatta o ilaçların ihracatını yapabilmeyi nasip eder

amin...
hizmetin daim olur inşallah ablam
Ne ilmim var ne âmalim,
Ne hayru taate kaldı mecalim
Garık-ı isyanım, çoktur vebalim
Acep rûzu cezada ne ola halim

Alkan

Meister

Beiträge: 1 694

Hobbys: Risale-i Nur, Kur'an dinlemek

  • Nachricht senden

40

Donnerstag, 21. September 2006, 19:47

maşallah nuraşığı duygularını ne güzel aktarmışsın Allah seni de ,bizleri de iman hizmetinden ayırmasın...Amin..
"ey bedbaht nefsim! acaba ömrün ebedi midir? hiç kat'i senedin var mı ki, gelecek seneye, belki yarına kadar kalacaksın?

Thema bewerten