Muhabbet Fedâileri

Urfa -2

Urfalıyam urfalı

Ona oldum sevdalı

Kırmızı isot yedim

ısot Urfanın balı




şu Urfanın toprağı

Göndermişem çırağı

Çiğköfteyi yoğurdum

Getir asma yaprağı




Lahmacunun içini

Hazırladım licinı

Yoğurdu ayran yapın

Güzel olur içimi




Can Urfa Urfa candır

Özlemim hep sanadır

Gurbetten döneceğim

Urfa benim sılamdır




Bir gazel okumuşam

Okumuşam yazmışam

Kazancı Bedih emmi

Seni unutmamışam




Peygamberler şehridir

Akan Fırat nehridir

Nice şehir içinde

Urfa en güzelidir



Sıra gecelerinde

Türküler dillerinde

Yarim kanunu çalar

Kına var ellerinde

Sinan Karakaş

Urfa'ma

Ben; onlarca asrın yorgun şehri
Ücrası, varoşu olmayan Urfa
Bozuldu sonunda tarihin sihri
Ben artık yokuşu olmayan Urfa
Ben; Halil’in beşiği
Ben tarihin eşiği
Daha düne kadar ta cehennemin bitişiği
Mezopotamya..
Ben onlarca asırlık kem talihime
Sitemi, yakarışı olmayan Urfa
Ben toprakları boz
Talihi makus, ananesi yoz..
Bu ne ilk ne son söz;
Ben artık cennete komşu Urfa

Nejat Karagöz









Urfa da Yüzüm Güler

Sıcaktır güneş gibi
Sarar canı eş gibi
Urfa da büyük küçük
Yaşarız kardeş gibi

Urfa benim erdemim
Taşı toprağı demim
Dünyada cennet varsa
O’da Urfa dır derim

Özüme vurur şanı
ıçimde var nişanı
Urfa öğle bir yer ki
Vazgeçmez alışanı

Sazdır cümbuştur derken
Dil coşar söz ederken
Sıra gecelerinde
şafağa derler erken

Urfa benim sevgilim
Urfa da her yer kilim
Yalanım varsa şayet
Olayım dilim dilim

Ağrım sızım olsada
Gözlerim yaş dolsada
Urfa da yüzüm güler
Yüreğim kahrolsada

Özü özdür özüme
Bestedir her sözüme
Siler isem namerdim
Urfa düşse gözüme

(Uzun hava)

yara değdi yara değdi
yüreğime yara değdi
bir taş attım ben yaraya
o’da gitti yara değdi

Murat Demir

Urfa

Urfa peygamber şehrisin
Küfrün ateşi sönen şehirsin
Küfrün ateşi sönen şehir sensin
Bende içimdeki sevda ateşini söndürmek istiyorum
Urfa birde sana gönül gözüyle bakmak istiyorum

Mustafa Tahir Öncel








Urfa

Zaman tamam,vuslat vakti, hey Urfa
Sana geldim, kollarını aç Urfa
ıkramınla mest et bizi sofranda
şanın gibi anın olsun ey Urfa

Zalime mekansın, mazluma beşik
Sırattan köprüdür durduğun eşik
Nemrutla, ıbrahim sende birleşik
şanın gibi canın olsun ey Urfa

Nice firavunlar kalmış ateşde
Nice ibrahipler yatmış gülşende
Kaç zülüm bilmem ki sönmüş sinende
şanın gibi, sevdan olsun ey Urfa

Eyüp peygamberdir sabırın başı
zalimin yıkılmış taç ile tahtı
Karanlık olmazmış doğrunun bahtı
şanın gibi malın olsun ey Urfa

Yol üstü Birecik gitmemek olmaz
'Kelaynak' kuşların görmemek olmaz
Sevdayı yürekte saklamak olmaz
şanın gibi vefan olsun ey Urfa

Harran Fakülten ki tarihi değer
Kupbeli evlerin modaymış meğer
Görülecek yerlere etmeli sefer
şanın gibi seyrin olsun ey Urfa

Her tarafın, çayır çimen yeşillik
'Fırat'ın gezdiği yerler zenğinlik
Uzak dursun, uzak,aman fakirlik
şanın gibi şifan olsun ey Urfa

'şıllık' tatlışını tatmamak ayıp
'Mırra' kavhesini içmemek ayıp
Yurdumu bilmemek, gezmemek ayıp
şanın gibi tadın olsun ey Urfa

Sevdanın sırrıdır'sıra' gecesi
Hoyratla,türküyle artar neşesi
Baş koymuş sevdaya her bir nicesi
şanın gibi seyrin olsun ey Urfa

Çiğ köfteyi unutursam kızacak
Aksarayla dostluğunu bozacak
Hatırdan,gönülden bizi atacak
şanın gibi dostun olsun ey Urfa

Aşık oldum.'bindal'lına 'poşu' na
Hayran kaldım,ekmegine aşına
Akbaş'ı yaşattın bir dem koynunda
şanın gibi zevkin olsun ey Urfa

17.Nisan. 2002

Yaşar Akbaş

Bari bi Adıyaman şiiri de ekleyeyim de gene Adıyamanlı hemşerilerim hullanmasınlar




---Adıyaman'ı Gelde Gör

Adıyaman’ı Gel de Gör

Sepetimi, taktım da koluma.
Çıktım, Adıyaman’ın yoluna.
Korkumdan baktım, sağıma soluma.
Yol verdim kızına, hem duluna.

Sevinçle girdim, Adıyaman’a.
Hayran kaldım, havayla suyuna.
ımrendim, insanının huyuna.
Girmeye can attım, halayına.

Karşımdaydı, petrol kuyusu.
Vardır ya, iyi kötü huylusu.
şişman ve ince uzun boylusu.
Geçmişinde elbet var soylusu.

Hısnı Mansur kalesi, sağımda.
Pirin mağaraları, solumda.
Ali dağı dersen, tam karşımda.
Sevgi kokar, toprakla taşında.

ılerle, Kahta’ya varırsın düzde.
ınan havası bir, yaz ile güzde.
Atatürk barajın, hele süzde.
Mutlu bir eda olur, her yüzde.

Karakuş tepesi ile, başlar.
Cendere’de üst üstedir, taşlar.
Kahta kalesiyle açılır, kaşlar.
Gözlerde sel gibi akar, yaşlar.

Açık müzede, Nemrut’u seyret.
ıstersen üstünde, tarih devret.
ılla da, doğan güneşi seyret.
Batan günü, dünyaya haber et.

Belki Menzil köyüne gidersin.
ıçindeki şeytanı yenersin.
Ummanlarda vuslata erersin.
Huzura ermiş mutlu dönersin.

Gören mutlu olur, gördüğünden.
Sevinçle ayrılır, o tepeden.
Hep gelmek isteyecek, seyreden.
Rahat ayrılır, geldiği yerden.

Adıyaman

Kerim Baydak

bişi deel

şiir kabiliyetim olsa yazacam ben de Urfaya bi şiir ama nerdeeee