Afyon'da Hüseyin isminde "Helva Yiyen" nâmıyla meşhur olmuş tam manâsıyla meczup biri yaşardı. Sabahtan akşama kadar sokaklarda dolaşır kimse ne konuştuğunu anlamazdı. Yalnız halk Helva Yiyen'in bir mânâ tarafının olduğunu bilirdi. Onun saçma gibi gelen cümlelerinin dahi üzerinde dururlardı. Helva Yiyen gecelerini Afyon'daki nöbetçi eczanelerde geçirirdi. Çünkü Afyon çok soğuk olurdu, geceleri de yegâne sıcak yer eczanelerdi. Benim de tanışmam eczane sohbetleriyle başladı. Ben gece ilâç almaya ...
Onlar; Aliydiyer, Mıkdâddılar, Selmandılar, Ammârdılar Belli değildi adları, kayıtları Haktaydılar..
. Horasan’dan gelir gibi geldiler, çağa direnmesini bilen tam kuşatılmış bir erdiler. . Kat kat betonlaşan çağ insanının gönlünün en derinine indiler. . Belli değildi sayıları, belki üçtüler belki yediydiler . Kırktılar … kalbleri kırıktılar. . Selâmları selâm kelâmları kelâm gibiydi, göğe baksalar gögü titretirlerdi . Kalbe teveccüh etseler kalbi “AŞK” diye inletirlerdi. . Bir lokmayla doymuş bir hırkayla örtünmüş her biri bir “Derviş”tiler. . Dağ başında değildi tekkeleri, şehrin her karesind...
Gerçekten öyle, karınca kadar bile Allaha teslim olamadığımı farketmiştim
Çocukluğundan beri sarp kayalıklara tırmanma özlemiyle yanıp durmuştu. Aslında bu işten son derece korkuyordu, ama sonunda korkusunu yendi ve bir dağcı grubuna katıldı. Kendisi gibi genç kızlardan oluşan bu gruba gerekli eğitim verildikten sonra, dimdik bir kayanın zirvesine ulaşmak için tırmanmaya başladılar. Genç kız, zorlu bir tırmanışın ardından bir çıkıntıda soluklanmak için durdu. O aradayken, yukarıdaki arkadaşının yanlışlıkla elinden kaçırdığı halat genç kızın yüzüne çarptı ve gözündeki ...
İnsan günaha bir dakika bile hakk-ı hayat tanımamalı, kaydığı noktadan, düştüğü çukurdan bir an evvel kurtulmaya bakmalıdır… “Ne günahım(ız) var ki” diyen kimselere bu düşünceleri günah olarak yeter. Bir günah etse kişi bin bir gün ah etmek gerek, bin günahım var İlahi, bir gün ahım yok benim
Bahtiyar bir ihtiyar var. Etrafı, sekiz yaşından seksen yaşına kadar bütün nesiller tarafından sarılmış. Yaşlar ayrı, başlar ayrı, işler ayrı, Fakat bu ayrılıkta gayrılık yok! Hepsi bir şeye inanmış, Allaha!.. Âlemlerin Rabbı olan Allaha, onun ulu Peygamberine.. onun büyük kitabına.. Kur'ân henüz yeni nâzil olmuş gibi, herkes aradığını bulmuş gibi bir hal var onlarda. Said Nur ve talebelerini seyrederken, insan kendini âdeta Asr-ı Saadette hissediyor. Yüzleri nur, içleri nur, dışları nur Heps...
Edebiyat fakültesinde öğrenciyiz. Sınıf arkadaşım merhum Mehmet Ali Şeref ve Ömer’le yollara düştük. Tekirdağ’a gidecek, oradan trenle Uzunköprü’ye sonra Edirne’ye ulaşacağız. Tekirdağ otobüsünde yanımıza Karadenizli bir beyefendi oturuyor. Bizimkiler duramıyor, başlıyor irşad ve tebliğe. O dönemler öyle. Mutlaka bir girizgâh bulunur, mukteza-yı hal ve makama mutabık olup olmadığına bakılmaksızın bir şeyler anlatılırdı. Cam kenarından bizimkilerin gayretkeşliğini gözlemliyorum. Birisi sözü Firav...
