zamanın eskitemediği kardeş sancılar vardır.Varlığı acıtır canı ama yokluğu tercih edilmez asla..gün o gün olur ki kocaman bi yalnızlık büyür ta içte.
yabancı olur her yüz,yalan olur her söz.işte o vakit sancılarına sarılırsın yine
yaraların büyütür seni,her yara kendine merhem..Bu çoklu yalnızlık beslerken acını ,sen ayırdımına varabilirsin artık!tuzağın,yakının,uzağın ayırdımına..
kim sevgili,kim şeytani bilebilirsin.bedelini ödemişsindir çünkü,anlamanın bedelini.şimdi tövbe et der günahlarından mahcup ruhun ...
Sevgiliyi buldun bırak şeytaniyi der..Öyleyse neden hala bu korkunç girdap,bu nefsi şımarıklık..çünkü hala insansın
Tek tesellim ise Rahmeti gazabından büyük olan Rabbim kendimden sana sığınırım..
Emir Mithat
